سینمای نو > سرویس فیلم های کوتاه و مستند
به گزارش پایگاه خبری تحلیلی " سینمای نو " و به نقل از ستاد خبری سیزدهمین جشنواره بین المللی «سینماحقیقت»، نشست فیلم خبر مستند "قصه دختران فروغ" به کارگردانی خاطره حناچی شامگاه ۱۸ آذرماه در پردیس چارسو برگزار شد.
در این نشست که محمدرضا مقدسیان مجری_کارشناسش بود، خاطره حناچی کارگردان این اثر گفت: ساخت این فیلم از سال ۹۲ آغاز شد و از دغدغه شخصی من نشات میگرفت. آن موقع متوجه شدم قرار است کودکان بی سرپرست کنسرتی در تهران برگزار کنند و این کودکان شِبه سرپرستانی دارند که آنها را مادر و پدر صدا میکنند. باید بگویم سال ها من دغدغه مادر شدن داشتم و به خودم میگفتم تو میتوانی از زایش خود یا دیگران بچهای را تربیت کنی و این دغدغه اولیه من بود.
وی گفت : تدوین "قصه دختران فروغ" در سال ۹۴ آغاز شد اما همان زمان با سرپرستان این کودکان به مشکل خوردیم و کار ما متوقف شد و در نهایت سال ۹۶ متوجه ماجراهایی شدیم. در پی همین موضوع دغدغه من تغییر کرد و درد عظیمی به جانم افتاد یعنی به این فکر می کردم که من به عنوان یک انسان چقدر حق مداخله دارم.
حناچی عنوان کرد: من در این سرپرستان یک نظام سلطه تربیتی دیدم از همین رو باید بگویم "قصه دختران فروغ" تنها فیلم آن زوج نبود بلکه فیلم همه ما با هر سواد و سطحی است. اگر قرار است کودکی را به سرپرستی بگیریم باید به این فکر کنیم که چه زندگیای را برای بچه ها رقم میزنیم. وقتی این اتفاقات را دیدم دیگر دغدغه من، مادر شدن خودم نبود.
در ادامه نازنین تشکر جامعهشناس با بیان اینکه هرکسی پروژهای در زندگی دارد در واقع کمتر کسی به این فکر میکند که اثر پروژهاش تا کجا می رود، اظهار کرد: وقتی خانم حناچی این فیلم را ساخته به این فکر کرده که فیلمش چه اثری در جامعه خواهد داشت یعنی دوست داشته است سوالی جدی از جامعه بپرسد. کسانی که سوژه این فیلم هستند هم پروژهای دارند اما آنها به اثر پروژه خود فکر نمیکنند بنابراین با دیدن این فیلم متوجه میشویم که باید به اثر پروژه های خودمان فکر کنیم و بگوییم که با کارهایمان به آرامش می رسیم یا آسیب میزنیم؟
تشکر توضیح داد: ما معمولا عادت نداریم به صورت طولانی مدت فیلم هایی را که از روایت های اجتماعی ساخته می شود، دنبال کنیم و اثراتش را ببینیم اما خاطره حناچی به این موضوع فکر و آن را دنبال کرده، حناچی این صبوری را داشته است که موضوع را دنبال کند و اثرات پروژه را ببیند.
این جامعهشناس عنوان کرد: با دیدن این فیلم و این بچهها متوجه میشویم که باید به کارهای خودمان فکر کنیم.
وی در پاسخ به این سوال که آیا پدر و مادر صلاحیت نگهداری فرزندان را دارند یا شبه والدین؟ اظهار کرد: نمیشود گفت که پدر و مادر اصلی یا شبه خانواده صلاحیت بزرگ کردن بچهها را دارند. به نظرم در جامعه باید مدام گفتگو پیش بیاید تا شرایط درست شود. در همه جای دنیا بحث شبه خانواده وجود دارد، چندین دهه است که درباره این موضوع حرف زده میشود اما مشکلی که در جامعه ما وجود دارد این است که این گفتگوها شکل نمیگیرد و بسیار ساده و خام درباره ساختار خانواده صحبت و تصمیمگیری میشود.
در پایان حناچی هم گفت: قصه "قصه دختران فروغ" قصه همه ما آدم هاست.