جمعه ١٠ فروردين ١٤٠٣

آخرین اخبار :



  چاپ        ارسال به دوست

موسی پور در برنامه ساعت 25 :

خستگی ساخت موسیقی «چهار راه استانبول» هنوز با من است

سینمای نو > سرویس تلویزیون

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی " سینمای نو" ، در ابتدای این برنامه امیر حسین مدرس مجری برنامه «ساعت 25»  به بخش ثابت نقد آلبوم های هفته اشاره کرد.

نقد آلبوم «امشب کنار غزل های من بخواب» با آهنگسازی فردین خلعتبری با صدای همایون شجریان بود که سهند آدم عارف و سینا چراغی به نقد این آلبوم پرداختند.

اما بعد از پخش مرور اخبار موسیقی، مجری برنامه مهمان این قسمت از «ساعت 25» را که آرمان موسی پور آهنگساز مجموعه های تلویزیونی و فیلم های سینمایی بود، معرفی کرد.

آرمان موسی پور درباره ورود به ماجرای آهنگسازی و تجربیات مختلف اش گفت: از همان ابتدا علاقه شخصی بود. موسیقی فیلم گوش می دادم و به موسیقی پاپ علاقه مند بودم. تا به موسیقی فیلم ها هم علاقه مند شدم.

موسی پور درمورد موسیقی فیلم و مجموعه های تلویزیونی که اغلب هم تهیه کنندگان خیلی آشنا به موسیقی نیستند و یا در دریافت درستی از این هنر ندارند، به مدرس گفت:

واقعیتی  است که وجود دارد. البته در چند سال گذشته، کارگردان های جدید با موسیقی آشنا هستند. به هر حال موسیقی در یک فیلم یک مولفه است و ملودیک تر بوده است. در سینمای ایران هم از این قاعده مستثنی نیست.  و متاسفانه با این روند آمبیانسیک شدن موسیقی ، به نحوی خودمان را بیشتر مطابقت می دهیم و سعی می کنیم با آن استانداردهایی که در جهان است، موسیقی مان را تطبیق بدهیم. فکر می کنم سینمای ایران می تواند به قاعده های سینمای کلاسیک پایند باشد و کارهای ملودیک بسازد.

موسی پور درباره شناخت کارگردان ها و ملودی ها بیان کرد: یک مقدار فضای کار بهتر شده است. من با کارگردان های قدیمی همانند بهروز افخمی هم افتخار کار داشته ام و موسیقی را به خوبی می شناختند و با آن مولفه ها بیشتر از کارگردان های جدید پایبند بودند. کارگردان های جدید خیلی در قید و بند ملودی نیستند. قاعده سینمای کلاسیک این است که موسیقی شنیده بشود اما قاعده سینمای مدرن این است که در فیلم های جهان  هم می بینیم که موسیقی یک نقش آمبیانسیک بازی می کند. به هر حال هر دو قاعده نیاز به حال و هوای فیلم دارد.

آهنگساز مجموعه «کیمیا» در ادامه گفت: من فکر می کنم سلایق مردم نسبت به موسیقی خیلی تغییر کرده است. در گذشته موسیقی پاپ و سنتی ما بیشتر دارای ملودی بود. حس و حال دراماتیک را بیشتر حس می کردیم تا موسیقی به شکل امروزی را که می شنویم. در شرایط حاضر بیشتر دوستان و همکاران من درگیر تکنیک هستند تا درگیر حس موسیقی شوند. این مسئله در سینما هم بیشتر حس می شود. یک سری کارگردان ها هستند که هنوز حس فیلم برایشان اهمیت دارد.

این آهنگساز با اشاره به همکاری خود با بهروز افخمی، مسعود آب پرور و مصطفی کیایی و... درباره اینکه کدام یک بیشتر به موسیقی اهمیت ویژه ای در سینما قائل بودند، بیان کرد: با مصطفی کیایی خیلی کار می کنم؛ شاید به دلیل همکاری های متعدد ما در طول دوره فیلمسازی ایشان باشد. آقای افخمی هم به قوانین سینمای کلاسیک خیلی پایبند هستند و به آهنگساز اعتماد می کنند و اجازه می دهند آهنگساز کار اش را انجام دهد و هیچ وقت با این کارگردان و سکانس های فیلمشان به مشکل نخورده ام. به هرحال نوع سینما در کارهای مصطفی کیایی و بهروز افخمی متفاوت است. در فیلم های کیایی، ریتم فیلم تند و مدرن است و کمتر موقعیت موسیقی در فیلم پیدا می شود. موسیقی فیلم «چهارراه استانبول» برای من کار سختی بود. از این جهت که واقعا یک و یا دو سکانس داشت که می شد، موسیقی برای آن ساخت. به هرحال با مسعود آب پرور هم تجربه های کاری زیادی داشتیم از فیلم «ساعت 25» تا «قتل آنلاین» از زمانی که موسیقی را به من می سپارد تا پایان کار که فقط موسیقی فیلم را می شوند،همه چیز را به خود من واگذار می کند. یک سری کارگردان های جدید هم که من ترجیح می دهم اول اتودی برای کارشان بزنم و بعد درباره سبک و سیاق موسیقی بر اساس فیلمنامه با آن ها صحبت می کنیم.

در ادامه برنامه  و با مروری بر مجموعه «کیمیا» این برنامه ادامه پیدا کرد.امیر حسین مدرس بیان کرد:یکی از مجموعه هایی که آهنگسازی کرده اید، مجموعه تلویزیونی «کیمیا» است. تیتراژی که علیرضا قربانی آن را خوانده است. دراین باره صحبتی دارید؟

با پخش مرور مجموعه «کیمیا» به نوعی داغ دل من را تازه کردید. قرار بود تیتراژ این سریال را خواننده دیگری بخواند. 5 روز به پخش این مجموعه از تلویزیون باقی مانده بود که با من تماس گرفتند تا تیتراژ را من بسازم و افتخاری بود که با علیرضا قربانی کار کنم. اما زمان مناسبی برای این کار نداشتم.این کار در سه و یا چهارروز ضبط و میکس و مستر شد.به هر حال یک نسخه خام را به پخش رساندیم و نسخه کامل را از شب های بعدی که پخش می شد، انجام دادیم. اما در همان قسمت اول همه سایت ها و خبرگزاری ها، موسیقی را برداشتند و پخش کردند. به همین دلیل است که بعضی کارگردان ها این بحث موسیقی را جدی نمی گیرند. چرا که اگر از زمانی که فیلمنامه نوشته می شود اگر به این فکر کنند که یک بخشی از این فیلم را قرار است ، موسیقی بگذارند و با آهنگساز مشورت کنند، نتیجه کار بهتر خواهد شد. اما کمتر پیش آمده است که از زمان نوشتن فیلمنامه، آهنگساز را هم در جریان بگذارند. به هرحال آهنگساز ناخواسته کارهایش را میرساند، یا همیشه باید فیلم ها برای جشنواره آماده شوند که 20 روز آخر در شرایط خاص به دست آهنگساز می رسد. فیلمی بود که یک هفته تا زمان جشنواره فیلم فجر، موسیقی آن ساخته شد. فیلم «آذر و شهدخت..» بهروز افخمی، هفته آخر موسیقی آن ساخته شد. خیلی سخت بود چرا که در آن یک هفته من تنها 6 ساعت خوابیدم. البته  هر چقدر هم زمان بیشتر باشد باز هم در تایم آخر به نتیجه می رسیم.

در ادامه مدرس بیان کرد: برای خود من اتفاق افتاده است که شنیده ام فلان کارگردان و یا تهیه کننده می گوید، کار موسیقی را بدهیم به فلان آهنگساز که دست اش تند است.

موسی پور گفت:بله خیلی با این اتفاق روبرو بوده ام. به هرحال در گذرزمان هر چقدر سن مان بالاتر می رود و تجربه کسب می کنیم، کارها هم سریع پیش می رود. اخیرا در سال های اخیر، حساسیت کارها برای خود من خیلی بالا رفته است.

موسی پور درباره فصل آهنگسازی برای فیلم ها و سریال ها گفت:آهنگسازها در ژانرهای مختلف کار می کنند. آهنگساز های سینما، با نزدیک شدن به جشنواره فیلم، پر کار می شوند. اینکه یک کارگردان از همان ابتدا ساخت فیلم، سه و یا چهارماه زودتر با آهنگساز مشورت کند، تقریبا این موضوع یک رویا است. اما اکثرا کار ما دقیقه نودی است.

مدرس درباره بودجه و اعتباری که به مقوله آهنگسازی تخصیص می دهند، به موسی پور گفت: سال گذشته کریستف رضایی عزیز از مراسم اختتامیه با سیمرغ به برنامه ساعت 25 آمد و با اشاره به دستمزد آهنگسازان صحبت کرد.

در ادامه صحبت های مدرس، موسی پور بیان کرد:قانونی در همه جا دنیا برای موسیقی وجود دارد. طبق دیده  ها و شنیده هایی که دوستان آهنگساز در دیگر کشورها کار می کنند. چهار تا پنج درصد از بودجه فیلم باید به آهنگساز اختصاص پیدا کند. اگر فیلمی دو میلیارد تومان خرج می کند، باید100 میلیون تومان به آهنگساز اختصاص یابد. موسیقی، یک کاراکتر فیلم است. موسیقی فیلم در سازبندی و ساخت ملودی منطق دارد.تعداد آهنگسازان در ایران محدود هستند. اگر بودجه بهتری به این کار تخصیص داده شود، اتفاقات خیلی بهتری خواهد افتاد. اگر زمان و بودجه کافی باشد، موسیقی فیلم های ما می تواند خیلی استاندارد تر از این باشد.  

موسی پور در عرصه داوری و اینکه چرا یک داور متخصص موسیقی در میان دیگر داورها حضور ندارد، گفت: از یک لحاظ خوب است که متخصص موسیقی در میان داوران نیست و از طرفی بد است چرا که کسانی که می آیند و در عرصه موسیقی فضاوت می کنند، شناختی درباره مقوله حرفه ای و عملی موسیقی فیلم ندارند و  کاملا سلیقه ای نظر می دهند. کسی که موزیسین است و من نیز افتخار داوری موسیقی در جشن خانه سینما را داشته ام، معتقدم که در موقعیت هایی درگیر تکنیک شده ایم. فکر می کنم یک بار هم مجید انتظامی داور موسیقی فیلم بودند، که موقعیت خوبی بود. اگر داوری بر اساس سلیقه خود عمل نکند، چه ایرادی دارد که داوری کنند. یک عده دوست دارند موسیقی در فیلم شنیده شود و یک عده هم دوست ندارند.این بستگی به جمع داوران دارد که به چه نتیجه ای برسند. وقتی درباره سینما صحبت می کنیم، موسیقی بخشی از این سینما به شمار می رود و نمی توانیم خیلی مستقل درباره آن نظر بدهیم.

در ادامه مدرس مجری برنامه ساعت 25 با اشار به بخشی که کمتر در این برنامه به آن پرداخته شده گفت: موسیقی مجموعه های تلویزیونی به طور مستقل هم منتشر می شود. قرار است موسیقی فیلم ها و سریال ها هویت مستقل داشه باشد یا یادآور یک فیلم باشند؟

موسی پور در جواب مجری برنامه گفت: می تواند این موسیقی مستقل باشد . این بر می گردد به همان داستانی که آیا موسیقی در فیلم شنیده شود یا خیر؛ و یا موسیقی ملودی داشته باشد و مستقل در فیلم عمل کند یا خیر. این بستگی به فیلم دارد. یک سری فیلم ها جایگاهی دارند که از قاعده های کلاسیک پیروی می کنند. فیلم های مدرن به علت ریتم تند از این امر مستثنی هستند چرا که وقتی تماشاگر به سینما می آید، دیگر حوصله ندارد بنشیند فیلمی ببیند که بیشتر موسیقی و تصویر باشد. این ها قاعده های سینما بوده است که امروز تا حدی فرق کرده است. خیلی از فیلم ها گنجایش موسیقی بیش از حد را ندارد. به نظر من اشکالی ندارد که این آثار اگر شنیداری است چه در زمینه موسیقی فیلم و چه سریال حمایتی شود.  من خیلی دوست داشتم موسیقی مجموعه «کیمیا» که 60 قطعه با ارکستر ضبط شده بود، به صورت آلبوم منتشر شود.

درادامه برنامه بخش نگاهی به پشت صحنه ضبط موسیقی فیلم « چهارراه استانبول» پخش شد و گفت و گو مدرس مجری برنامه با آرمان موسی پور ادامه یافت.

موسی پور درباره همکاری خود با مصطفی کیایی گفت: همکاری ما با فیلم «خط ویژه» شروع شد. بعد از این فیلم «عصر یخبندان» و بعد «بارکد»  و حالا «چهار راه استانبول» که چهارمین همکاری ما است. فیلم های مصطفی کیایی، فیلم های سختی است.

موسی پور درباره سکانس فرو ریختن ساختمان پلاسکو در فیلم که باید اوج موسیقی هم باشد، بیان کرد: به هرحال آن سکانس یکی از مهمترین سکانس های فیلم برای من آهنگساز و کارگردان بود.  یکی از دوستان منتقد نوشته بود که هر آهنگسازی منتظر یکی از این تصاویر است تا  در آن خودی نشان دهد.  از قبل قرار بود روی آن تصویر، ترانه  و یا آوازی داشته باشیم که برای کارگردان مهم بود که  آن تصاویر با معنی خاص پیش برود. البته صدای آقای علیرضا قربانی آن حس وحال را القا کرد. عده ای هم می گویند چرا موسیقی سنگین تری برای آن سکانس نساختید، این یک موضوع کاملا سلیقه ای است. نظر کارگردان هم خیلی مهم بود. به هرحال با صدای جادویی آقای قربانی آن سکانس هم به خوبی تداعی شد.

موسی پور درباره ضبط آکوستیک  وهزینه های آن گفت: این بستگی به خود آهنگساز دارد که بنا به شرایط موجود ضبط آکوستیک را بپذیرد یا خیر. من شخصا این کار را انجام نمی دهم.ژانر فیلم های مختلف فرق می کند. من با ارکستر آکوستیک اصولا موافق تر هستم تا کار الکترونیک. کمتر پیش می آید  که کارگردانی با توجه به فیلمی که ساخته است و مبلغی که برای کار موسیقی کنار گذاشته،  از آن سبک اسفاده کند. البته برای پروژه هایی که دو تا سه میلیارد خرج می شود، مبلغ ناچیزی است که بخواهند  به شکل ارکستر کار کنند.

در ادامه برنامه گزارشی از فیلم های جشنواره فیلم فجرپخش شد و باز گفت و گو با مهمان برنامه ادامه پیدا کرد.  

موسی پور درباره علاقه خود به کارهایی که تا کنون انجام داده است، گفت: من بعضی کارهایم را دوست ندارم چرا که آنقدر زمان ساخت آن کوتاه بود که خیلی اذیت شدم و دیگر آن کاری که ساخته ام را گوش نکردم. موسیقی فیلم «عصر یخبندان» را واقعا دوست دارم. فیلم «خاک و مرجان» هم که برای آن کاندید بودم، خیلی دوست داشتم. سریال «دلنوازان» و ... کارهای خوب بودند. «چهار راه استانبول» را دوست داشتم. کار سختی بود که با آن همه حجم صدا باید موسیقی به خوبی شنیده می شد. هنوز خستگی موسیقی «چهار راه استانبول» به تنم است. زمانی که به فکر ساخت موسیقی فیلم «چهارراه استانبول» بودم به خودم آمدم و دیدم دقیقا همان شب سال این اتفاق، باید موسیقی این فیلم را می ساختم و آن حس ناراحت کننده و عجیب آن اتفاق دوباره برایم تداعی شد.

موسی پور درباره نقطه عطف کارش گفت: هنوز به نقطه عطف کار نرسیده ام. امیدوارم در آینده کاری انجام دهدم که  بالاتر و بهتر از همه این کارهایم باشد. نقطه عطفی که مخصوصا درسینما برای من پیش آمد سر فیلم «خاک مرجان» بود. زمانی که من برای موسیقی این فیلم کاندید شدم. و بعد هم فیلم «عصر یخبندان».

این آهنگساز درباره سیمرغ جشنواره بیان کرد: عده ای از آهنگسازان سیمرغ می گیرند و می گویند از سال دیگر بیکار می شویم. عده ای معتقدند که وقتی سیمرغ می گیرند دیگر کسی کاری به آن ها ندارند. اما عده ای هم سیمرغ می گیرند و پر کار می شوند. به هرحال در روند یک کار آهنگساز این اتفاق می افتد. دوست دارم زمانی سیمرغ دریافت کنم که بدانم این سیمرغ حق من بوده  و قضاوت درستی شده است.

موسی پور درباره موسیقی بهترین فیلم بیان کرد: ملودی زیبا در فیلم ها برایم اهمیت دارد. موسیقی دو فیلم ، «فهرست شیندلر» و «سینما پارادیزو» دو تا ملودی جاودانه طرف هستید.  در سینمای ایران هم موسیقی و کار همه دوستانم را دوست دارم. آهنگسازانی که نسل قبل بودند و آهنگسازان نسل فعلی همه را دوست دارم. به هرحال آهنگسازان هم زحمت خودشان را کشیده اند. امیدوارم که به حق خودشان در دریافت سیمرغ بلورین برسند.

و درپایان بیان کرد:من به تازگی قرارداد سریال «ساخت ایران2» را بسته ام که به زودی این کار را شروع خواهم کرد که یک کار طنز هم به شمار می رود . کارگردان این مجموعه برزو نیک نژاد هستند و امیدوارم این  کار هم کار خوبی شود.

 با ترانه مازیار برنامه «ساعت 25» به پایان رسید.


١٨:٠٠ - شنبه ٢١ بهمن ١٣٩٦    /    شماره : ٦٧٣٩٥    /    تعداد نمایش : ٣٦٤







سینمای ایران در گذر تاریخ



فیلم و صدا

سایر رسانه ها

تبلیغات

برگزیده ها

دارای مجوز شماره 89.25738

از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی


پیوندها

سینمای نو را دنبال کنید

کلیه حقوق این سایت برای سینمای نو محفوظ و استفاده از مطالب آن با ذکر کامل نام منبع مجاز است