سینمای نو > سرویس هنرهای تجسمی
به گزارش پایگاه خبری تحلیلی " سینمای نو " ، «طبیعت بی جان» عنوان نمایشگاهی شامل 20 نقاشی اکریلیک و رنگ روغن روی بوم است که 24 آذرماه افتتاح شد و تا چهارم دی ماه در «ساربان» میزبان علاقه مندان به هنر خواهد بود.
در این نمایشگاه ، 12 اثر در اندازه بزرگ و 8 اثر در اندازه کوچک روی دیوار رفته اند و در آنها هنرمند، کار ترکیب هندسه با فیگور و رسیدن به فضاهای انتزاعی را که از سال 1392 شروع کرده، به شرایط شکل یافته تری رسانده است. تعدادی از آثار این مجموعه، سال 1394 خلق و بعدها ویرایش شده و برخی دیگر نیز امسال خلق شده اند.
جباری درباره آثارش و موضوعی که در طول چهار سال گذشته، با نقاشی هایش به دنبال بیان آن بوده است، توضیح میدهد: چیزی که خودم را با آن مواجه میبینم، این است که برای واقعیت چه اتفاقی میافتد؟ در کارهای من، واقعیت مدام تغییر شکل و جایگاه میدهد و با تردید به واقعیت نگاه میکنم.
او با اعتقاد به این که واقعیت آن چیزی است که رسانه ها از طریق آن روی استانداردهای فکری و ذهنی ما کار میکنند، میگوید: این ها موانعی برای عمیق تر شدن ما نسبت به زندگی و روح آن هستند و این، واقعیتی نیست که ما را طبیعی، غریزی و ارگانیک پیش ببرد، بلکه از ما موجودی میسازد که در لحظات مختلف نتوانیم براساس غرایزمان انتخاب کنیم و تحت تاثیر واقعیت های برساخته قرار میگیریم.
این نقاش که در سال های گذشته، کیوریتور برخی نمایشگاه ها نیز بوده، درباره آثارش معتقد است: یک واقعیت متزلزل و از بین رفتنی در کارهای من هست که هر لحظه جای خود را به واقعیت دیگری میدهد. فرم ها و شیء ها مدام جای خود را به فرم و شیء دیگری میدهند و آنقدر تکه تکه میشوند که وضعیت فعلی خود را از دست میدهند و به چیزهایی تبدیل میشوند که معمولا به شکل تکه پاره شده در ناخودآگاه ما هستند. این ها موانعی هستند که انسان برای روبرو شدن با خودش با آن ها مواجه میشود.
"طبیعت بی جان" هفتمین نمایشگاه انفرادی جباری است. او در توضیح بیشتر درباره مضمون آثارش میگوید: موانعی که به آن ها اشاره کردم، از نظر بصری یک ذهنیت در ما ایجاد میکنند که در آثار من نیز نمایش داده شده است. این رویه در کارهایم از سال 1392 به بعد شکل گرفت و نمایشگاهی که در گالری «ساربان» افتتاح شده، شکل یافته ترین رفتار من در چند سال گذشته نسبت به یک کانسپت است.
این هنرمند که تدریس هم میکند و تا کنون در 25 نمایشگاه گروهی حضور داشته است، درباره تصویری از زن که در بیشتر نقاشی های نمایشگاه «طبیعت بی جان» دیده میشود، توضیح داد: من زن را از منظر حقوق اجتماعی بررسی نمیکنم؛ دیدگاه من نسبت به زن، یک دیدگاه غریزی است و به عنوان یک مرد، زن را در آثارم میبینم. در حقیقت اگر با دوگانه «طبیعت-فرهنگ» نگاه کنیم، انسانی که مطابق استانداردها یا فرهنگ رفتار میکند و نه طبیعت و غرایزش، برای من با «طبیعت بی جان» یکی است، همان طور که نام این نمایشگاه است. من اساسا نمیتوانم به زن به عنوان موجودی نگاه کنم که درباره اش شعر بگویم. زنی که با واقعیت برساخته پیش میآید مانند خود من، پر از تردیدهایی است که خیلی نمیتوانم به انتخاب های او اعتماد کنم. زنی که من از او حرف میزنم خود زن نیست، بلکه تصویری مخدوش از زن است.
گشایش این نمایشگاه با حضور اوژن شیراوژن، طاهر شیخ الحکما، قدرتاله عاقلی، سعید معیریزاده، حبیباله صادقی، نیلوفر قادرینژاد، علی خسروی، عطااله امیدوار، بهنام کامرانی، حمیدرضا فتوحی، جلال متولی، رضا حسینی، حسین تمجید، امیرحسین حشمتی، مهرداد ختایی، بهرام حنفی، مینا نادری، فرح ابوالقاسم، میترا کاویان، مینا فشنگچی، محمد شمس، میلاد جهانی، احسان ارجمند، مریم فرهنگ، ساوالان جماعتی، نرگس سلیمانزاده، آرمان خلعتبری، جمال سوزنده مقدم، جاوید رمضانی، امیر سقراطی، جاهد سربلند، زرتشت رحیمیو هنگامه صدری همراه بود.
زروان روح بخشان باور دارد: عیسی جباری کوشیده است تا با اتکا به تقابل تصویر با واقعیت، نقاشی را به چالش بکشد؛ چنین است که در آثار او معنایی واحد شکل نمیگیرد. گویی که باورهای او تردیدهایی هستند که در هجوم تصاویر، غرق شده و از معناهایی خالی، پر میشوند. تلاش جباری بر این است که ما را با بی انتهایی معناهای تهی ناشی از تصاویر پیرامون مان رو به رو کند؛ آنجا که طبیعت بی جان ساکن و ساکت خود ماییم که در صفحات تخت تصاویر متعدد رسانه های مختلف تکثیر میشویم.
عیسی جباری ممقانی در سال 1357 در تبریز به دنیا آمده است. او دیپلم نقاشی دارد و علاوه بر تدریس و برگزاری نمایشگاه های گروهی و انفرادی، در زمینه کیوریتوری چندین نمایشگاه و انتشار مقاله، یادداشت و نقد نیز فعالیت داشته است.
نمایشگاه «طبیعت بیجان» از ۲۴ آذرماه تا چهارم دیماه امسال، هر روز به جز سهشنبهها از ساعت ۱۶ تا ۲۰ در گالری ساربان واقع در خیابان سهروردی شمالی، خیابان هویزه غربی، نبش شهید یوسفی، پلاک ۱۳۰ برپاست.