سینمای نو > سرویس هنرهای تجسمی
به گزارش پایگاه خبری تحلیلی " سینمای نو" ، این نمایشگاه تا آخر سال 2018 ادامه دارد و در آن 15 اثر در ابعاد مختلف (از 60 در 60 سانتی متر تا دو در یک متر) همگی مربوط به سال 2016 به نمایش گذاشته شده است.
امانی درباره ویژگیهای این نمایشگاه و دلیل تمرکز خود بر طبیعت بیجان در این آثار گفت:"سنت طبیعت بیجان در ایران متفاوت از طبیعت بیجان در نقاشی غربی است. ما از دوره قاجار به بعد نگاه ویژهای به مقوله طبیعت بیجان داشتهایم. البته قبل از آن در دوره صفویه هم نگاه به طبیعت بیجان در نقاشی ایرانی وجود دارد؛ با این حال بیشتر برای پر کردن فضای تابلو است. در نگارگری ما این «طبیعت بیجان» شامل اشیای تک افتادهای در گوشه و کنار اثر است. از دوره قاجار ما شاهد نگاه ویژه به طبیعت بیجان به عنوان یک اثر مستقل هستیم. این نگاه ویژه با شاگردان کمال الملک ادامه و کمال یافت. این نمایشگاه با این فکر شکل گرفت. در واقع بازسازی طبیعت بیجان ایرانی با رگههای نئو پاپ است."
او درباره سابقه پرداخت به طبیعت بیجان در کارهای خود اضافه کرد:"شروع توجه به طبیعت بیجان در بعضی از کارهای قبلیام بود با این حال در این مجموعه به صورت مستقل روی این موضوع کار کردهام."
به گفته این نقاش، پیش از این از همین مجموعه موزه مونیخ نیز از او کار خریده است؛ ضمن این که دو اثر از این مجموعه در موزه ویلیام بنتون نیویورک نگهداری میشود. اين هنرمند 40 ساله که نمایشگاههای متعددی در جهان برگزار کرده، سالها پيش نمايشگاهی در لندن برپا کرد که منتقدان زيادی از جمله ادوارد لوسی اسميت منتقد برجسته بریتانیایی به بازديد از آن آمدند و بر آثار او نقد نوشتند. او در مقطعی از فعاليت هنری اش، تمرکز خود را از هنرهای سنتی به سمت هنرهای جديد چرخاند تا جايی که مجله «آرت رادار» آمريکا دربارهاش نوشت: «امانی هنرمندی چند وجهی است که با مدیاهای گوناگون کار میکند؛ خواه نقاشی يا عکاسی يا خوشنويسی و گاه ترکيب آنها. کارهايش برای مخاطبان قابل شناسايی و دارای هويت ایرانیاند و برخلاف بسياری از هم نسلانش با نگاهی مثبت به فرهنگ ايرانی مینگرد». آثار او که در مرز نقاشی، عکاسی، تصويرسازی و چيدمان ایستادهاند، گاه با هنر محيطی همپوشانی دارند، گاه با پرفورمنس. روش هنری او را هم «پروسس آرت» و «پسا نئو پاپ» نام گذاری کردهاند.
موزه هنرهای اسلامی قطر، سال ٢٠١٥ نمايشگاهی با عنوان «سيمای زنان ايران در قرن ١٩» برگزار کرد که سه ایرانی از جمله حجت امانی، شادی قديريان و محمود سبزی در آن شرکت کردند.
آخرین نمایشگاه انفرادی امانی در ایران دی ماه 96 در گالری شهر کتاب فرشته برگزار شد و «خیال مشترک» نام داشت. «خیال مشترک» ادای دینی بود به زنان عشایر که بدون هیچ نقشهای از خیال خود میبافند.