سینمای نو > سرویس فیلم های کوتاه و مستند
به گزارش پایگاه خبری تحلیلی " سینمای نو " و به نقل از ستاد خبری سیوششمین جشنواره بینالمللی فیلم کوتاه تهران ؛ نشستهای روز اول به دبیری محمود کلاری برگزار میشود که ساعد نیکذات به عنوان مدرس در نشست سوم، جلسه خود را با نشان دادن یک دوربین «هشت میلیمتری» آغاز کرد و گفت: «دوربین هشت میلیمتری، دوربینی بود که مرا به دنیای سینما آورد. در یک دوره برای هر فیلمساز آماتوری، این دوربین مناسبترین وسیله برای کار در سینما بود.»
او ادامه داد: «در ایران، آماتور را فردی تلقی میکنند که خام و بیتجربه است. اما آماتور از واژه یونانی «آماره» میآید که به معنای عشق ورزیدن است.»
این مدیر فیلمبرداری بیان کرد: « پس من هنوز یک فیلمساز آماتور هستم و هنوز به این میاندیشم که چگونه میتوانم واژهها را تبدیل به تصویر کنم و از جهان تخیّل به جهان دوبُعدی بیاورم.»
نیکذات در ادامه جلسه به شرح روند ایجاد رابطه بین فیلمبردار و کارگردان پرداخت و گفت: «وقتی یک کارگردان برای شما فیلمنامه را ارسال کرد و نظر شما را خواست، کار شما از همان لحظه آغاز می شود. ما میدانیم که ادبیات با توصیف شروع میشود و شما توصیف را تجسم میکنید. وقتی که فیلمبردار با فیلمنامه مواجه میشود فرصت دارد تا فاصله بین دو خط فیلمنامه را برای خودش تجسم کند.»
او توضیح داد: «البته در سینما تفاوتی وجود دارد. در اینجا تدوین فاصله تخیل را از بین میبرد اما به شما یک فرصت جدید میدهد؛ فرصت تعلیق.»
این هنرمند عکاس گفت: «وقتی تخیل شما شروع به کار میکند باید از خودتان بپرسید؛ چگونه باید فیلمبرداری کنم؟ این سوال البته یک پیوست دارد که دانستن آن بسیار ضروری است. اینکه شما بهعنوان یک فیلمبردار، مؤلف هستید یا نه؟ یعنی میتوانید نظر خودتان را اعمال کنید یا نه؟»
نیکذات در تشریح موضوع مطرح شده گفت: «سینما یک کار گروهی است. اگر چه شما تجربههای بصری فراوانی به عنوان یک فیلمبردار داشته باشید، نباید فراموش کنید که قسمت سخت کار شما آنجایی است که باید خودتان را با فیلمنامهنویس و کارگردان هماهنگ کنید.»
وی ادامه داد: «یک فیلمبردار بیشتر میشنود و میبیند تا این که بخواهد سخن بگوید. او ابتدا باید بداند ایدههای کارگردان چیست و چگونه به اثرش نگاه میکند و بعد به این بیاندیشد؛ چگونه نگاه خودم را منتقل کنم؟»
این فیلمبردار سینما در ادامه به شکل مصداقی برخی از چالشهای میان کارگردان و فیلمبردار را تشریح و اضافه کرد: «کار فیلمبردار آن است که بیشتر بر مسائل فنی کار خودش تمرکز کند. او باید بداند ابزار چگونه میتواند احساسات را بیان کند.»
نیکذات در توضیح بیشتر این مطلب گفت: «اگر در فیلمنامه آمده "یک آسمان آبی" این با توصیف در نوشتار تفاوت دارد و شما باید حس "آسمان آبی نیلگون" که در متن نوشتاری بیان شده را به تصویر ترجمه کنید. لازمه این کار دانستن تکنیک است. این که بدانید بهترین فیلتر برای نشاندادن آبی نیلگون چیست؟ پس مرحله بعدی کار ما فهمیدن درست چگونگی استفاده از دوربینهاست.»
این عضو اجمن فیلمبرداران ایران افزود: «اولین انتخاب تکنیکی از خود دوربین شروع میشود. اینکه شما بدانید برای رسیدن به قاب مورد نظرتان باید از چه دوربینی استفاده کنید. بعد از خودتان بپرسید که میخواهید از چه دریچهای ببینید و بعد بپرسید بر اساس این دریچه نیاز به چه نوعی از «Gate» دارید.»
نیکذات تأکید کرد: «واژهها، مفهوم قصه و لوکیشن به شما میگوید که چه نوع گیتی برای فیلم خودتان استفاده کنید، یک نمای باز یا یک نمای کلوزآپ را چگونه فیلمبرداری کنید و آیا میخواهید متناسب با تغییرات مفهومی از لحاظ تکنولوژیک، دریچه خود را مربع ببندید؟ یا نه قاعده شما همان قواعد کلاسیک گذشته است.»
این فیلمبردار باسابقه اضافه کرد: «نکته مهم آن است که شما هر گیتی را که برای تصویر استفاده میکنید دقت کنید که وزن آن در صحنه رعایت شود. اینکه بدانید در یک نمای باز و یک نمای بسته، با یک گیت یکسان، چه اتفاقی رخ میدهد. بدانید که دیافراگم شما متناسب با گیتی که انتخاب کردهاید چه نقشی در روایت دارد.»
نیکذات مسئله مهمی بعدی برای کار یک فیلمبردار را فهم دکوپاژ و حرکت در دوربین دانست و گفت: «موضوع حرکت یکی از سختترین بخشها در کار یک فیلمبردار است. او باید بداند وقتی در ابتدا صحنه یک تصویر زیبا و تمیز دارد در انتها قرار است به چه نما یا تصویری برسد و اگر تمهیدی برای این کار نداشته باشد کار شما به مشکل بر خواهد خورد.»
او در ادامه جلسه با پخش صحنههایی از دو فیلم «تیک آف» و «نفس» - که خود مدیر فیلمبرداری آن بوده - روند تشریح شده را به شکل مصداقی و جزئیتر برای حاضران در سالن توضیح داد.
سیوششمین جشنواره فیلم کوتاه تهران از 18 تا 24 آبانماه در پردیس سینماگالری ملت در حال برگزاری است