سینمای نو > سرویس سینما    

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی " سینمای نو " و به نقل از روابط عمومی بنیاد سینمایی فارابی، نکوداشت مجید قاری‌زاده ، کارگردان سینمای ایران یکشنبه شب، 23 تیر، در سالن زنده یاد عباس کیارستمی بنیاد سینمایی فارابی با حضور هنرمندان سینمای ایران برگزار شد.

امیر پوریا که اجرای این مراسم را برعهده داشت، در ابتدای صحبت‌هایش گفت: خوشحالم یکی از دیگر از نکوداشت‌های کانون کارگردانان سینمای ایران با همکاری بنیاد سینمایی فارابی و صندوق اعتباری هنر با حضور سینماگرانی که به ارزش گذاشتن بر کار قدیمی‌ترها معتقدند، برپا می‌شود.

پوریا پس از پخش آنونسی به عنوان «پدر بزرگ» بیان کرد: در کنار این برنامه‌ها یک دستاورد جانبی درباره هنجارها، قصه‌گویی، آنونس سازی، انتخاب بازیگر، ارزش ها، جلوه‌های تولیدی و... به دست می‌آید که در مقایسه با امروز قابل توجه است. یاد کسانی که در این فیلم بودند و در بین ما نیستند بخیر.

محسن امیریوسفی رئیس کانون کارگردانان سینمای ایران نیز در این مراسم گفت: خوشحالم که در دومین شب کارگردان سینمای ایران در خدمت کارگردانان محترم، سینماگران عزیز، اعضای محترم شورای مرکزی صنوف دیگر، همکاران قدیم و جدید مجید قاری‌زاده هستیم.

شبی است که از دو جنبه برای من مهم است، یک وجه فیلمسازی آقای قاری‌زاده است یک وجه آنونس فیلم «پدربزرگ».
او ادامه داد: آنونس فیلم«پدربزرگ» مرا به دوران گذشته برد. دوره‌ای که همه چیز متفاوت بود از جمله مراودات مالی؛ زمانی که پول وسیله بود نه هدف. صحبت از دوره تاریخی خیلی دور نیست همین چند دهه گذشته منظورمان است. امیدوارم این فرصتی باشد تا آقای قاری‌زاده فیلم‌های خوبی برای ما بسازند و سینما به دوره درست خودش بازگردد، زمانیکه همه چیز سرجایش بود. آقای قاری‌زاده هم از لحاظ صنفی و هم کارگردانی گنجینه‌ای برای ما هستند و ما از حضورشان به خود می‌بالیم و امیدوارم برای فیلم‌های بعدی ایشان فرصتی تازه فراهم شود.

رئیس کانون کارگردانان ادامه داد: جا دارد اینجا از وحید موساییان برای برگزاری این دو مراسم، از فیلمخانه ملی ایران که نسخه خوب فیلم‌ها را در اختیار ما گذاشتند و بنیاد سینمایی فارابی که در برگزاری این مراسم‌ها مشارکت و همکاری داشتند تشکر کنم.

سیروس الوند دیگر کارگردان حاضر در مراسم نیز در سخنانی گفت: آندره ژید در کتاب «مائده‌های زمینی» می‌گوید هر کسی باید راه خویش پوید اما رو به سربالایی. مجید قاری‌زاده را به عنوان یک اسم از سینمای آزاد این سال‌ها می‌شناسم و بعد به عنوان یک عکاس. قاری‌زاده زود به سینمای حرفه‌ای رسید.

این کارگردان با اشاره به فیلم «پدر بزرگ» تصریح کرد: این فیلم به دور از شعارهای امروزی، نگاه ویژه‌ای به نیمه شعبان دارد. امروزه سینما به هرکسی راه می‌دهد و باعث شده سینما از هویت ملی و ارزش‌هایش دور شود. سینما بعد از انقلاب دوباره اختراع شد چون نمی‌توانست به شکل قبل از انقلاب خود ادامه حیات دهد. بعد از انقلاب، در دهه شصت به همت مسئولین به خصوص آقای بهشتی که یکی از ستون‌ها برخاستن سینما بود، چند فیلمساز به سینما معرفی و حمایت شدند که اتفاق خوبی بود.

الوند ضمن تشکر از کانون کارگردانان سینمای ایران و بنیاد سینمایی فارابی، گفت: با برگزاری این مراسم، باید به مجید قاری‌زاده عزیز بگوییم حواسمان به شما هست و دوباره فیلم بسازید.

ناصر غلامرضایی کارگردان قدیمی سینمای ایران و خالق آثار تحسین‌شده‌ای چون «خون بس» و «نامزدی»، یکی دیگر از حاضران در مراسم شب مجید قاری‌زاده بود که در سخنانی یادآور شد: سینمای دهه شصت و ادامه آن بیش از آنکه تحت تاثیر «جریان موج نو سینمای ایران» باشد، تحت تاثیر «سینمای آزاد» شکل گرفته است. سینما در دهه‌های 50، 60 و 70 توسط انجمن سینمای جوانان ایران به بار نشست و در شکل حرفه ای در ارتباط با بنیاد سینمایی فارابی شکل گرفت.

غلامرضایی در بخش دیگری از صحبت‌هایش اضافه کرد: قاری‌زاده به اعتقاد من یک دانشنامه سینمایی است و به سینمای حرفه‌ای و غیرحرفه‌ای تسلط دارد و امیدوارم از دریای بیکران دانش و تجربیاتش استفاده وافر داشته باشیم.

کامبیز روشن روان موسیقیدان کشور نیز با توجه به همکاری‌هایی که با قاری‌زاده داشت، اظهار داشت: من 4 فیلم با قاری‌زاده کار کردم که مربوط به دوره فیلم‌های ملودرام ایشان بود. قاری‌زاده برای موسیقی فیلم‌هایش فکر داشت که با توجه به حس و حال فیلم با هم صحبت می‌کردیم که به چه موسیقی نیاز دارد و این دقت و توجه از ویژگی‌های بارز ایشان بود.

روشن روان با اشاره به اینکه هر دوره موسیقی خاص خودش را دارد، افزود: در تاریخ سینمای جهان فیلم‌های بسیاری به خاطر موسیقی‌شان شناخته و ماندگار شدند نه به خاطر فیلم. آنچه که در آن سالها در موسیقی فیلم مطرح بود این بود که موسیقی باید برگرفته از فرهنگ ایرانی باشد چون فیلم حال و هوای ایرانی داشت. مثلا در فیلم «پدربزرگ» از مثنوی استفاده شده به این دلیل که معرف شخصیت پدربزرگ است.  

جهانگیر الماسی بازیگر فیلم «پدربزرگ» نیز ضمن توضیحاتی درباره این این اثر و ویژگی‌هایش گفت: از محسن امیریوسفی به خاطر برگزاری این شب‌ها تشکر می کنم اما باید بگویم نکوداشت‌ها نه تنها به معنی بازنشستگی نیست بلکه به معنی رجوع دوباره اهل خرد و اهل معنا و دوستان به همدیگر است، آن هم برای اینکه یادمان نرود ستون‌های امروز سینمای ایران محصول زحمات و بینش کسانی است که نباید در گمنامی بمانند.

این بازیگر ادامه داد: از قاری‌زاده بسیار آموختم، اولین چیزی که آموختم عشق بود. ایشان عاشق سینما هستند و سالها شاهد بودم که چگونه با حرمت با سینما برخورد می‌کرد.

الماسی همچنین گفت: او هیچوقت خانواده‌ای تشکیل نداد چون خانواده بزرگ‌تری به نام مردم داشت،او عاشق مردم است. او پایبند حرمت بود و هست و یادم نمی‌رود که چگونه با آقای مشایخی که چهار قدم از ما جلوتر بودند، رفتار می‌کرد. وقتی چنین شب‌هایی برگزار می‌شود، نسل جوان یاد می‌گیرد که ما باهم هستیم و با هم تلاش می‌کنیم چیزی از جامعه را ثبت کنیم و آن را به رخ تاریخ بکشیم. مگر از این به رخ تاریخ کشیدن‌های یادمان بماند که انسانیم، مجید برای من تصویر روشن همین جمله است.

سید ضیاء هاشمی تهیه‌کننده سینمای ایران که دیگر سخنران این مراسم بود نیز گفت: گفت: مجید در کار صنفی درجه یک است و خیلی چیزها از او یاد گرفتیم. توفیق همکاری در تولید فیلم با ایشان نداشتم اما در کارهای صنفی با ایشان همکاری داشتم.

او با بیان خاطراتی از همکاری‌اش با قاری‌زاده بیان کرد: افتخار داشتم همیشه در شوراهای مرکزی و هیات مدیره تشکلات تهیه‌کنندگان در کنار مجید بودم، از حساسیت‌های او بر بخش صنفی سینمای ایران لذت بردم و همیشه از او یاد گرفتم و بابت تمام چیزهایی که به من یاد داده، از ایشان ممنونم و مطمئنم که می‌توانیم در کنار ایشان سال های سال درس یاد بگیریم.

علیرضا رئیسیان دیگر کارگردان حاضر در مراسم نیز بیان کرد: من نیز باید سپاس خود را از کانون و بنیاد سینمایی فارابی ابراز کنم. در ورزش وقتی چنین مراسمی‌ می گیرند یعنی ورزشکار می‌خواهد از ورزش خداحافظی کند، اما در هنر این گونه نیست و امیدوارم امشب شروع جدیدی برای قاری‌زاده باشد. من و قاری‌‌زاده دو نقطه مشترک داریم سینمای آزاد و فیلمساز دهه شصتی بودن، اشتراکات ماست.

رئیسیان همچنین گفت: ما فیلمسازان دهه شصت خاطرات بسیاری داریم، کسانی که آن دهه به این ساختمان آمدند از سیدمحمد بهشتی خاطره‌های زیادی دارند. دوره‌ای که بهشتی مدیرعامل اینجا بود، همیشه حضور داشت و با تکریم و احترام با فیلمسازان برخورد می‌کرد؛ نسبت به وظیفه‌اش در سینما خیلی جدی بود و به همراه فخرالدین انوار و محمد مهدی حیدریان برای سینما طرح و برنامه داشتند.

وی افزود: قبل از پیروزی انقلاب اسلامی، سینمای ایران خیلی کمرنگ شده بود و 13 فیلم ساخته شده بود و از بین آنها نیز 7 فیلم اکران شد. بعد انقلاب اسلامی اما قرار بود اتفاق جدیدی در سینما بیفتد که نیازمند افراد جدید بود که با قدیمی‌ها ترکیب شدند و فضای جدیدی به وجود آمد. اگر آثار سینما را مرور کنیم این تغییر فضا مشهود است.

رئیسیان با اشاره به بازنشستگی فیلمسازان تصریح کرد: فیملساز تا خودش نخواهد نمی‌شود که بازنشسته شود و دست از فیلمسازی بردارد. بنابراین با فیلمسازان باید با احترام برخورد کرد که اگر این زنجیره متصل نبود، در ایران و در هیج جای جهان سینما نبود.

غلامرضا موسوی تهیه‌کننده سینمای ایران نیز ضمن تشکر از برگزارکنندگان این مراسم بیان کرد: چنین حرکت‌هایی باعث می‌شود دوستان انرژی دوباره می‌گیرند تا بهتر فیلم بسازند.

موسوی در ادامه صحبت‌هایش درباره سینمای آزاد گفت: سینمای آزاد را عده‌ای سینماگر به خودی خود به وجود آوردند؛ کسانی مثل ناصر غلامرضایی، عبدالله باکیده، کیانوش عیاری، مهدی صباغ زاده و... فیلمسازانی که بدنه سینما را راه انداختند کسانی هستند که سینمای سوپر هشت میلیمتری را کار کردند. مجید هم یکی از این فیلمسازان است.

موسوی درباره قاری‌زاده نیز گفت: در آن دوران باید خیلی دوستدار و عاشق سینما می‌بودی تا با شرایط سخت آن دوران فیلم بسازی. مجید آدم خیلی باسوادی بود و خیلی فیلم می‌دید. او مرا قائل به چشم سوم کرد. او وقتی حواسش به جلوی دوربین بود، پشت صحنه هم از نظرش دور نمی‌ماند. امیدوارم همچنان فیلم بسازد و امشب انرژی مضاعفی برای شروع دوباره به او داده شد.

ابوالفضل پورعرب یکی از مدعوین مراسم شب مجید قاری‌زاده در بنیاد سینمایی فارابی بود گفت:  او حس خیابانی آدم‌ها را هم می‌شناسد که چقدر در خیابان بزرگ شده‌اند و در فیلم‌هایش این وجه را می‌بینیم. او سخت‌گیری‌هایی در کار داشت اما وقتی کارهایش را بر پرده می‌بینی، متوجه می‌شوی که این سخت‌گیری ها لازم است و باید به او تبریک بگویم.  خوشحالم با هم پیر شدیم و همچنان همدیگر را می‌شناسیم. 

پورعرب در چند فیلم (بی‌قرار، جوانی، پسران آجری و ...) با این کارگردان همکاری کرده بود.

مجید قاری‌زاده در پایان مراسم نکوداشتش گفت:: «مگه تا حالا سه تا جایزه با هم در این سال‌ها به من داده بودند؟! خیلی این جوایز چسبید.»

سپس از همه کسانی که درباره او صحبت کردند، تشکر کرد و یادآور شد: در فیلم آخرم «پسران آجری» اگر آقایان علیرضا تابش، مسعود نقاش‌زاده و حبیب ایل بیگی از من حمایت نمی‌کردند شاید شرایط به گونه‌ای دیگر رقم می‌خورد. 
او با بیان جمله‌ای از ناصر تقوایی مبنی بر اینکه «ای کاش قانون می‌شد که هر فیلمساز فیلم اول خود را از زادگاه و محل زندگی خود را بسازد.» گفت: من هم فیلم اول خود را در محل تولدم «درخونگاه» ساختم و فیلم دوم را به واسطه اینکه آذری هستم در تبریز ساختم.

سپس خاطراتی از نحوه ساخت فیلم «پدربزرگ» و دعوت جمشید مشایخی به این فیلم تعریف و از محمد موفق و بهرام کاظمی و علیرضا نصر برای همکاری‌هایشان تشکر کرد.

قاری زاده درباره ابوالفضل پورعرب بیان کرد: در آن دوران پورعرب فقط سوپر استار نبود، بازیگر و سوپر استار بود. سه فیلم با او کار کردم، دنیای آن روزها با الان فرق داشت. باز هم دوست دارم با او و جهانگیر الماسی کار کنم. این دو در فیلم‌های من همبازی مرحوم جمشید مشایخی بودند و برای شروع کار از جمشید مشایخی اجازه می‌گرفتند. شاید دو دهه است که دیگر نمی‌بینم تازه کارها از بزرگترها رخصت ‌بگیرند. 

این هنرمند در پایان صحبت‌هایش گفت: نریشن آنونس فیلم «پدربزرگ» را منوچهر انور گفته، کسی که فیلم ایرانی کار نمی‌کرد. من ٩فیلم ساختم و اگر دهمین فیلم اتفاق بیفتد، شاید بعد از آن کار نکنم نمی‌گویم حتما بلکه احتمال می‌دهم که تهیه کنندگی را ادامه دهم.

در پایان این شب فیلم سینمایی «پدربزرگ» نوشته و ساخته مجید قاری‌زاده به نمایش درآمد. 

در این مراسم از سوی بنیاد سینمایی فارابی، صندوق اعتباری هنر و کانون کارگردانان سینمای ایران با اهدای شاخه‌های گل، لوح تقدیر و هدایایی از خدمات مجید قاری‌زاده تقدیر به عمل آمد.

علیرضا تابش، مدیرعامل بنیاد سینمایی فارابی، محسن امیریوسفی، رییس کانون کارگردانان، منصور وحیدی‌فر، معاون اعضاء صندوق اعتباری هنر، مسعود نقاش زاده، غلامرضا موسوی، محمدرضا شرف الدین، ابراهیم وحید زاده، پوران درخشنده، سیروس الوند، سیامک شایقی، جهانگیر الماسی، علیرضا رئیسیان، سیامک اطلسی، محمدرضا عرب، خسرو معصومی، کامبیز روشن روان، وحید موساییان، رضا درمیشیان، قدرت‌الله صلح میرزایی، کاظم هژیر آزاد، مونا زندی، محمدرضا دلپاک، مهشید افشارزاده، منظر لشگری، باقر مرادی و... از حاضران این مراسم بود.