سینمای نو > سرویس تلویزیون 

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی " سینمای نو " و به نقل از روابط عمومی شبکه مستند سیما، آئین اختتامیه فصل چهارم نخستین جشنواره تلویزیونی مستند و بزرگداشت مرتضی پورصمدی عکاس و فیلمبردار پیشکسوت شب گذشته (15 اردیبهشت) با حضور سلیم غفوری مدیر شبکه مستند، ابراهیم حاتمی کیا ، فرهاد ورهرام، احمد ضابطی جهرمی ، ارد زند، سعید رشدیان، اهالی رسانه و جمعی از علاقه مندان برگزار شد.

سلیم غفوری که در مراسم اختتامیه فصل سوم از نخستین جشنواره تلویزیونی مستند سخن می‌گفت، اظهار کرد: سینمای مستند در سال های اخیر از رشد بسیار خوبی برخوردار بوده است و ما شاهد نسل جوانی از مستندسازان هستیم که در آثارشان مسائل مهم محیط زیستی، اجتماعی و.. را به درستی به تصویر کشیده اند.

وی افزود: از اصلی ترین گلایه هایی که مستندسازان، به ویژه آنهایی که با مرکز ارتباط دورتری داشتند وارد می کردند، این بود که بستری برای ارائه اثر و انتقال پیامشان به مخاطب ندارند، نخستین جشنواره تلویزیونی مستند تلاش کرد به این انتقاد پاسخ بدهد و پلی بین مستندسازان و مخاطبان شبکه مستند باشد.

غفوری گفت: این جشنواره جایگاهی برای مستندسازانی است که محملی برای دیده شدن آثارشان می خواستند و توانست به خوبی عمل کند.

مدیر شبکه مستند تصریح کرد: اتفاقاتی که در چهارفصل گذشته این جشنواره رخ داده بیانگر این حقیقت است که با کمک همه دوستانی که ما را یاری کردند فضایی به وجود آمد که آثار خیلی از مستندسازان که محملی برای دیده شدن نداشتند، دیده شده و مورد ارزیابی مردم قرار بگیرد؛ امیدوارم با همین توان دور دوم جشنواره را ادامه بدهیم و بتوانی بیش از گذشته به  به سینمای مستند کشور کمک کنیم.  

سلیم غفوری با استناد به آمار مرکز سنجش افکار صداوسیما گفت: بر اساس آمار اعتماد مخاطبین به شبکه مستند و توجه آنها به دیدن آثار مستند نسبت به سالهای گذشته تغییر محسوسی داشته و تعداد مخاطبین شبکه مستند از افزایش چمگیری برخوردار بوده است، این اعتماد به دست نیامده مگر با تلاش تک تک عزیزان مستند سازی که با تولید آثار خوب و جدی خود توانستند اعتماد مخاطبین را جلب کنند.

 در ادامه این برنامه  مستند بلند «مشد عباس، بودن، نبودن» به عنوان مستند برگزیده سال از نگاه مردم معرفی شد.

ابراهیم حاتمی کیا جایزه مستند سال به انتخاب مردم را به سید هاشم مرتضویان برای مستند «مشد عباس ... بودن یا نبودن» تقدیم کرد.

کارگردان «به وقت شام» با ابراز خرسندی از حضور در اختتامیه نخستین جشنواره تلویزیونی مستند گفت: فضای فیلمسازی و تماشای فیلم  مستند بسیار احساس آرامش و امنیت می کنم؛ چرا که احساسم بر این است که فضای مستند فضای کاملاً سلوکی است که هنرمند را برای ورود به جامعه درست می سازد.

وی ادامه داد: اگر به دست من باشد، می گویم هیچ فیلمساز داستانی حق فیلمسازی ندارد؛ مگر این که از حوزه مستند عبور کند. چرا که تاثیر بسیاری بر نگاه فیلمساز دارد و بر جامعه هم تاثیرگذار است.‌

 حاتمی کیا درباره مستند «مشد عباس، بودن، نبودن» عنوان کرد : مستند «مشد عباس، بودن، نبودن» فیلمی است که نقد می‌کند و نقد خیلی بشاشی هم دارد.. مستندی كه یک موضوع به شدت حساس، کسب و کار جامعه را مورد بررسی قرار داده است.

وی افزود: من مستند را پایگاه بسیار مهمی برای فیلمساز می دانم. به شخصه اولین شبکه ای كه تکیه گاهم است، شبکه مستند است؛ چرا كه در برنامه های شبكه مستند یک سلوک هنرمندانه و در عین حال یک دموکراسی بسیار زیبا را می بینم.

حاتمی کیا گفت: زبان مستند و شبکه مستند بسیار ارزشمند است. امیدوارم روز به روز قدرت بگیرد و بتواند روزی مثل انیمیشن - که امروز دارد نفس می کشد و در عرصه اکران عمومی جدی می شود- اکران خوبی به دست آورد.

وی در واکنش به  صحبت های همسر شهید اقبالی درباره ساخته نشدن فیلم همسر شهیدش در این مراسم، گفت:  غمم می گیرد که چرا این اتفاق نیفتاده و متاثر می شوم که خیلی از خاطرات را به خصوص از ارتش و نیرو هوایی نشنیده ام؛ ارتش جمهوری اسلامی با وجود نقدهایی که به فیلم «چ» من داشت در ساخت «به وقت شام» با روی باز برخورد کرد و بسیار به ما کمک کرد.

وی تصریح کرد: این که چه موضوعی در فیلم ها مطرح شود، به جریان جامعه بازمی گردد، گاهی اگر هنرمند نسبت به زمان حالش تعریف نداشته باشد، حرفش کهنه می شود.

ابراهیم حاتمی کیا گفت: اگر امروز از من بخواهند فیلمی درباره جنگ بسازم، می گویم من در سال 97 زندگی می کنم و کدام بخش از آن 8 سال می تواند جواب الان من را بدهد؟ بی هدف سراغ تاریخ رفتن به نوعی در تاریخ گم شدن است، مگر این که بدانم پایم را کجا گذاشته ام و چه مسئله ای برایم مسئله است!

وی در پایان تصریح کرد: مطمئن هستم که خون این شهیدان هرگز پایمال نمی شود، به زمان نیاز دارد، شاید ده سال دیگر در نقطه ای دیگر اتفاقی رخ بدهد و این موضوع آنطور که باید تجلی پیدا کند.

حسین افشار مستند ساز و مدیر خانه مستند انقلاب اسلامی  هم که برای تقدیر از  سیدهاشم مرتضویان روی سن رفته بود، در سخنانی اظهار داشت: مشترک ترین زبان دنیا زبان مستند است، من فکر می کنم برای اصلاح جامعه همین کافی است که شبکه مستند و مستندسازان به رسالت خود عمل کنند، ما می توانیم با همت مستندسازان و شبکه مستند عزمی مشترک برای حل معضلات جدی جامعه ایجاد کنیم.  

وی گفت: امروز مستند صاحب خانواده ای بزرگ و رشد یافته است که از هر سنی و موقعیت جغرافیایی و تفکری در آن فیلم میسازند، به نظرم این خانواده بزرگ می تواند به همه نشان بدهد که چطور می شود با در کنار یکدیگر ایستادن به تعالی و بالندگی کشور کمک کرد.

افشار با بیان اینکه آنچه امروز حوزه مستند را جلو برده دستهای گره کرده مدیران و مستندسازان است، تصریح کرد: جشنواره تلویزیونی مستند نشان داد که بیش از هر ارگان و نهادی خود مستندسازها هستند که با کوشش خود این حوزه را توسعه می دهند.

 در ادامه مراسم اختتامیه نخستین جشنواره تلویزیونی مستند  با یادی از از مرتضی پورصمدی عکاس و فیلمبردار مستند قدردانی شد.

پورصمدی در سخنانی گفت: حدود 43 سال است که در این عرصه فعالیت دارم، اعتراف می‌کنم که بیش از صد فیلم مستند در کارنامه دارم و به همه آنها سرافرازانه افتخار می کنم اما در حوزه سینما از شرایطی که وجود داشت خیلی خرسند نیستم.

این فیلمبردار پیشکسوت گفت: سینمای مستند روی یک عشق به موضوع و گروهی کوچک و همدل و مهربان  قانع حرکت می کند و به همین سبب اثری ناب معصوم و شریف بر همه می گذارد ، عمیقا خرسندم از آنچه در جهان مستند انجام دادم و بسیار از اساتید این حوزه آموختم.

وی ادامه داد: بسیار از همسرم سپاسگزارم که سفرهای بی شمار من را تحمل کرد و عمیقا احساس خوشبختی می کنم که حدود چهل سال بر سفره مردم بسیار شریف در دورترین نقاط این مملکت از گواتر تا نوک زاگرس نشستم و با آنها زندگی کردم.

پورصمدی گفت: در همه این سال ها با احترام با مردم برخورد کردم و رفاقت دیدم، نشئگی این احساس را هرگز فراموش نمی کنم

این فیلمبردار با بیان اینکه امیدوارم روزی به طفل معصوم مستند توجه شود، افزود: حلوا حلوای فیلم داستانی نکنیم، سینمای مستند پایه ای در ایران دارد که سینمای داستانی ما مطلقا رستگار نمی شود مگر این که از این رهگذر بگذرد ،  سینمای داستانی ما باید در لوکیشن های مستند اتفاق بیفتد نه آپارتمان هایی که سقفش دو متر و سی سانت است!

 در این مراسم  فرهاد ورهرام  هم با یادی از مرحوم هوشنگ آزادی ور مستندساز و نظریه‌پرداز تئاتر هم در سخنانی گفت : از مدیر شبکه مستند تشکر می کنم برای جشنواره صمیمانه ای که به راه انداختند.

این مستندساز پیشکسوت با بیان اینکه بر طبق تعریف مرکز آمار بخش زیادی از مستندسازان زیر خط فقر هستند و همه بار مستند روی دوش مستندسازهاست، از مدیران خواست بیش تر از این هنرمندان حمایت کنند .

در ادامه این برنامه  از نبی الله شعبانی برای مستند کوتاه «آجور تا بند»، ارژنگ ضرغامی برای مستند نیمه بلند «زندگی در شب» و سهیلا پور محمدی برای مستند بلند «پرنده افلاک» مستندهای برگزیده از نگاه مردم و از حسین نارمنجی برای مستند کوتاه «باغچه خشک خانه مان سبز است»، سید هاشم مرتضویان برای مستند نیمه بلند «مشد عباس،بودن، نبودن» و از حجت الاسلام امیر منیری برای ساخت مستند بلند «من عروسک کوکی نیستم» مستندهای برگزیده از نگاه هیئت داوران قدردانی شد.

این مراسم با حاشیه های جالبی همراه بود،  همسر سرلشکر شهید علی اقبالی که برای اهدای  جایزه مستند «پرنده افلاک» روی سن دعوت شده بود، گفت: همسر من استاد خلبان شهید بابایی  و جوان ترین استاد خلبان نیروی هوایی بود، ما پس از مرارت های بسیار پس از 22 سال توانستیم پیکرش را تحویل بگیرم، همین موضوع به تنهایی قابلیت این را دارد که به یک فیلم بلند تبدیل شود.

سهیلا پورمحمدی هم پس از دریافت جایزه اش گفت: این فیلم برای من فیلمی عاشقانه است و من در روزگاری که عشق پیدا نیست ، با ساخت این مستند دینم را به مفهوم و محتوای عشق ادا کردم، فکر می کنم این موضوع را هم مدیون شهید اقبالی و همسر ایشان هستم.

در پایان این مراسم مدیر شبکه مستند، دبیر جشنواره تلویزیونی مستند، فرهاد ورهرام و.. در حضور هنرمندان، اهالی رسانه، مستندسازان و ..  با بریدن کیک تولد یک سالگی جشنواره تلویزیونی مستند را جشن گرفتند.