سینمای نو > سرویس موسیقی >محمد جوادیفر         

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی " سینمای نو " ، آیین رونمایی از آلبوم «هنوز آواز» کاری از علی اصغر شاه زیدی شب گذشته(چهارشنبه 7 آذر) در سالن سوره حوزه برگزار شد. پس از قرائت قرآن کریم توسط مرتضی یراق بافان و پخش سرود جمهوری اسلامی ایران، سعید بیابانکی مجری این برنامه از عباس محمدی مدیر مرکز آفرینش های ادبی حوزه هنری که در زمان مدیریت او در مرکز موسیقی حوزه هنری آلبوم هنوز آواز منتشر شد، بیان کرد: سخن گفتن درباره استاد شاه زیدی دشوار است. اما باید از سروش بخشش، اشکان کمانگری، میلاد عرفان پور مدیر مرکز موسیقی حوزه هنری و همکاران سپهر سوره هنر بابت برگزاری این برنامه تشکر کنم. همچنین از استاد شاه زیدی تشکر می کنم که انتشار آلبوم ارزشمند خود را به ما سپرد تا چراغ راه آینده موسیقی سنتی ایران در آواز باشد.

وی افزود: من به عنوان شاگرد و نه همکار، از استاد شاه زیدی بسیار آموخته ام. ایشان علاوه بر آواز در منش نیز مقام استادی دارند و به جوانان بسیاری درس درست زندگی کردن داده اند.

کسایی: صدای شاه زیدی شبیه کاشی کاری های اصفهان است

در ادامه محمدجواد کسایی نوازنده سه تار با اشاره پیشینه مکتب آوازی در اصفهان عنوان کرد: مکاتب هنری ابتدا در هرات بوده و بعد از آن به تبریز، قزوین و اصفهان می رسد که حدود 250 سال در اصفهان می ماند. دربار شاه عباس به هنرهای مختلف از جمله موسیقی توجه خاصی داشته است. از میان تعدد اسامی هنرمندان موسیقی اصفهان، پدر آواز ایران سیدعبدالرحیم اصفهانی که به اختصار به او سیدرحیم می گویند، شاخص است و دو اثر نیز از او به یادگار مانده است. بسیاری از خوانندگان برجسته بعدها شاگردی مکتب سید رحیم را کرده اند و سید رحیم به مناسب خوانی معروف بوده است. نفر دوم در این بحث، صدر المحدثین بوده که صدایی سرشار از بلاغت و رسایی با بیانی نافذ داشته است. چنانچه ملک الشعرای بهار در دیداری شیفته او می شود.

وی با اشاره به تعلق خاطر خود به صدای حبیب از آوازخوان های مکتب اصفهان گفت: اگر از من بپرسند می خواهی چه کسی را ببینی، حتما می گویم حبیب که بسیاری از شاخصان و اساتید حوزه آواز طنین صدای او را ستوده اند؛ با صدایی باری تن یا بم خوانی که تا زمان قاجار چندان مرسوم نبوده است و شاید کلنل علی نقی وزیری به تاثیر از صدای او، موسیقی را وارد ایران می کند. سیدحسین طاهرزاده از شاگردان ممتاز سید عبدالرحیم اصفهان نیز با ورود به تهران روند آواز را تغییر داد. وقتی از او پرسیدند صدای چه کسی را می پسندی؟ گفته بود ادیب و صدای او باید از رادیو ایران پخش شود. البته منظور او این نبوده که رادیو تک صدایی شود. بلکه اصالت و توانایی ادیب در خواندن آواز مدنظرش بوده است.

وی بیان کرد: پدرم حسن کسایی همیشه می گفت مکتب بازی، کاری خطرناک است و این مرزبندی ها به موسیقی آسیب می رساند. اما واقعیت های تاریخی را باید مطرح کرد.

کسایی همچنین با اشاره به سابقه درخشان علی اصغر شاه زیدی عنوان کرد: صدای او مثل کاشی کاری های اصفهان چیزی اضافه دارد و آن نظیر لعابی است که روی کاشی ها وجود دارد و باعث استحکام ساختمان آن می شود. پدرم می گفت شاه زیدی همیشه بر حسب رعایت شاگرد و استادی می گوید تاج و تاج و تاج. اما گاهی و در بسیاری از جاها بهتر از او خوانده است.

در این هنگام حاضران ایستاده شاه زیدی را تشویق کردند. کسایی در ادامه محمود رفیعیان، شهرام میرجلالی و فرناد شاه زیدی که وظیفه میکس و مسترینگ و ضبط آلبوم هنوز آواز را برعهده داشت، معرفی و این بیت را به شاه زیدی تقدیم کرد: به ره صبا نشینم که نشانی از تو گیرم....تو گل کدام باغی که صبا خبر ندارد

در ادامه کلیپی از قطعه «آسمان مست» با صدای علی اصغر شاه زیدی پخش شد. سعید بیابانکی نیز گفت: مدتی است که یک شب در هفته اجرای برنامه رادیوشب را برعهده گرفته ام و هیچ شبی نیست که مردم تقاضای پخش این قطعه را نداشته باشند.

وی در ادامه از فریدون شهبازیان رهبر ارکستر ملی ایران دعوت به سخنرانی کرد. او در توصیف شهبازیان گفت: بعضی از نام ها آنقدر پرطمطراق هستند که معرفی شان کار دشواری است. هشت سالم بود که اولین بار سریال «سفرهای دور و دراز هامی و کامی در وطن» ساخته نادر ابراهیمی را دیدم و در تیتراژ اسم استاد شهبازیان را به عنوان آهنگساز خواندم.

شهبازیان: موسیقی امروز آش هفت جوشی است که به خورد مخاطب می دهند

شهبازیان نیز با حضور روی سن گفت: گمان نمی برم نیازی به معرفی موسیقی اصیل ایران باشد. زیرا رسانه ها بسیار درباره آن داد سخن کرده اند. آیا ما به حفظ اصالت ها پیش می رویم یا از بار حیثیت موسیقی برای سرگرم کردن مردم می کاهیم؟! زمانی موسیقی بازاری جای خود را داشت و موسیقی هنری نیز جای خود را. اما امروز آش هفت جوشی به نام موسیقی همراه با موسیقی غربی از کلاسیک تا الکترونیک به خورد مردم داده می شود.

وی با بیان این که برای داشتن موسیقی بالنده و فراگیر باید به موسیقی ملی و ارکسترال میدان بیشتری دهیم، ادامه داد: متاسفانه امروز به جای این که در خدمت هنر باشیم هنر را به خدمت خود درآورده ایم. هرچه تکراری شود، ملال آور نیست. مگر شعر حافظ تکراری می شود؟! بنابراین موسیقی سنتی به علاوه بداهه نوازی هنرمندان بزرگ جای خود را دارد. آنچه امروز به عنوان موسیقی سنتی امروز شناخته می شود، امری انتزاعی است و موسیقی در حد مسمومیت ذهنی مصرف می شود.

شهبازیان درباره علی اصغر شاه زیدی نیز عنوان کرد: خوانندگانی نظیر شاه زیدی و نوازنده ماهری نظیر میرجلالی ساز و آواز ایرانی بر مبنای ردیف آوازی موسیقی ایران را اجرا کرده اند که  از نظر بداهه خوانی بسیار ارزنده است. سال ها قبل دو مجموعه از آثار علی تجویدی را آهنگسازی کردم که شروع آشنایی ام با شاه زیدی بود. در این سال ها بارها کنار او بودم. علی اصغر شاه زیدی علاوه بر اجرا در تدریس آواز ایرانی نیز شاگردان بسیاری تربیت کرده است که اتفاقا در مسابقه شب آواز ایرانی که توسط سپهر سوره هنر برگزار شد، بسیاری از آن ها حضور داشتند. 

عرفان پور: مناسب خواهی اصطلاح قدردانی متولی هنر از هنرمند است

در ادامه میلاد عرفان پور مدیر جدید مرکز موسیقی حوزه هنری عنوان کرد: از آقای شاه زیدی بابت این که این فرصت را در اختیار مرکز موسیقی قرار دادند که آلبوم شان در اینجا تولید شود، باید تشکر کنم. مناسب خواهی شاید تعبیر لطیفی باشد که از جانب  متولیان امر موسیقی می تواند از هنرمند تقدیر کند. این مهم است که متولی موسیقی بداند چه می خواهد. موسیقی نیز باید روح مخاطب را صیقل دهد و خواننده ای می تواند این وظیفه را به دوش کشد که خود ابتدا روحش را صیقل داده باشد.

در ادامه کلیپی از صحبت های شهرام میرجلالی و حمیدرضا نوربخش مدیرعامل خانه موسیقی ایران درباره شاه زیدی پخش شد و او با تشویق مستمر حاضران به روی سن رفت.

شاه زیدی: هرکس باید به اندازه توانش در حمایت از موسیقی مایه بگذارد

علی اصغر شاه زیدی درباره آلبوم خود توضیح داد: من طی چند شب حدود 40 آواز خواندم که بداهه بودند و اگر از دیدگاه اساتید ضعفی دارد شاید به دلیل کم دقتی باشد. در دوران فعالیت موسیقی ام خوشبختانه توفیق این را داشته ام که شاگرد بزرگان باشم و در اینجا باید از مسئولان حوزه هنری تشکر کنم که همیشه کار حمایت از هنر را ادامه داده اند و به نظرم باید هرکس به اندازه توانش در این زمینه مایه بگذارد. همچنین از محمود رفیعیان و شهرام میرجلالی بابت همکاری خوب شان در این امر تشکر کنم.

وی با بیان این که همیشه بداهه می خواند، افزود: من همیشه بداهه می خوانم و اگر بعد از اجرا از من بپرسند چه خواندی و چه بود، نمی توانم بگویم که تحریر را از قبل پیش بینی کرده ام.

در ادامه، محسن مومنی شریف، منبری، محمد زرویی، میرجلالی، کسایی، عباس سجادی، شهبازیان، عرفان پور، محمدی  و بخشش برای رونمایی از آلبوم «هنوز آواز» به روی سن رفتند و لوح تقدیری را به علی اصغر شاه زیدی اهدا کردند. همچنین از عباس محمدی به واسطه تلاش هایش در مرکز موسیقی حوزه هنری تقدیر شد