سینمای نو > سرویس موسیقی

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی" سینمای نو" و اعلام روابط عمومی انجمن موسیقی ایران، یادبود استاد فرامرز پایور با همکاری انجمن موسیقی ایران، بنیاد آفرینش های هنری نیاوران و مؤسسه فرهنگی هنری پایور به اهتمام مینا افتاده برگزار شد.

براساس این گزارش، در ابتدای برنامه با پخش سرود جمهوری اسلامی ایران این یادبود به صورت رسمی با مجری گری پریسا علیرضا آغاز شد.

محمدرضا فیاض آهنگساز، مدرس موسیقی و نوازنده سنتور به دعوت مجری روی سن حاضر شده و ضمن خوش آمدگویی به حضار گفت: هیچ وقت محضر استاد فرامرز پایور را درك نكردم و این مسئله قبح انكار ناپذیری داشت، طبیعی است اینجا حاضران زیادی هستند كه به این محضر محشور شده و با جزئیات زیاد مكتب استاد و زیر و بم آن آشنایی دارند، در هر صورت بسیار دشوار است كسی مانند من كه بیرون از ماجرا بوده درباره این استاد صحبت كند، اگر بخواهم مثالی بزنم موضوع مانند كوهنوردی است كه قصد صعود به قله را دارد و در مسیر گاهی سربالایی دارد و گاهی سرپایینی. اما سرگذشت من شبیه كسی است كه در دشت ایستاده و به كوه نگاه می كند و این كاملا جایگاه من و استاد پایور را تشریح می كند، گاهی فكر می كنم قسمت این بوده كه محضر استاد را درك نكنم و صرفا از دور محو عظمت و سترگی آن شده ام.

او ادامه داد: بدون شك استاد پایور یكی از بزرگ ترین قله های تاریخ موسیقی قرن است، او ٧٦ سال از قرن را در حضور كنش های بی انتها داشته و حضور او در قرن آتی به دلایل مختلف ادامه پیدا خواهد کرد.

فیاض اضافه كرد: در واقع از دور كه به استاد نگاه می كنم درباره یك نفر صحبت نمی كنم گویا این شخصیت یگانه چندین حوزه را یك تنه و به صورت متواضعانه پوشش داده است. به لحاظ شخصی نام او را در ٥ سالگی و در برنامه های تلویزیونی دیدم و تا جوانی از او تصاویر مختلفی در ذهنم با رویكردهای مختلف نفش بسته است، نكته جذاب این است كه این رویكرد امروز در استاد مینا افتاده نمود پیدا كرده است.

او تاكید كرد: فرهنگ در قرن های اخیر به معنی فعلی نبوده و بیشتر معنای زمینی داشته كه باید آنرا حاصلخیز كرد و این زمین كه همان فرهنگ باشد درباره پایور هم صدق می كند، در حقیقت او زمینی داشته و در تمام مدت فعالیت خود سعی در شكوفایی و حاصلخیزی آن داشته است.

بعد از اتمام سخنرانی این مدرس و محقق موسیقی، كلیپی كه گوشه ای از فعالیت ها و زندگی نامه ایشان بود از نمایشگر پخش شد.

در ادامه برنامه سه اجرا بصورت گروه نوازی، یک اجرای دونوازی و یک اجرای تک نوازی با هنرمندی گروه های مختلف روی صحنه حضور پیدا كردند.

قطعه ای برای سه تار و اركستر به هنرمندی هیلا فیض پور (تار، سرپرست گروه)، مجیدکولیوند (سنتور)، عرفان خالدی (تار)، سعید میرزا حسینی (نی)، مینو اصحابی(کمانچه، )بهنوش کاظمی زاده (کمانچه آلتو)، ندا چراغیان (عود)، سیاوش الهی نیا (رباب)، سپیده شایان راد (تمبک) و روناک محرابی (تکنواز سه تار) روی صحنه اجرا شد.

بخش بعدی (فالگوش و پرنیان) كه دونوازی تار و سنتور بود با هنرمندی كسرا منصر (تار) و مهران آقاخانی (سنتور) روی صحنه حاضر شدند.

رنگ هفت پیكر : پیش پرده و رنگ های هندی ، خوارزم و دسته جمعی به هنرمندی گلنوش صالحی (تار،سرپرست گروه)، ماهنوش صالحی (سنتور)، فردین میرزا حسینی(کمانچه)، حجت فرجیان (عود)، علی توكلی (رباب) و گوهرناز مسائلی (تمبك) به اجرای برنامه پرداختند.

تك نوازی سنتور با هنرمندی بابك بوبان از دیگر بخش های اجرایی این برنامه بود.

حسن ختام این یادبود (شب نیشابور) با شعری از خیام و با هنرمندی پگاه زاهدی (سرپرست گروه، سنتور)، سهیل كاكاوند(تار)، صادق شاه ولایتی (كمانچه)، دل آرا ابراهیمی (قیچك)، كیارش بكتاشیان (نی)، یاسمین شاه حسینی (عود)، آناهیتا رمضانی (رباب)، سینا خشك بیجاری (تمبك) و امیر اثنی عشری (آواز) بود.

پیمان آذرمینا درباره شب پالیزبان توضیح داد: از چند  ماه پیش با مشورت از خانم مینا افتاده که اولین استادم محسوب می شوند این موضع را مطرح کرده  و ایشان خیلی از این حرکت استقبال کرد. در نتیجه این حرکت در گروهی که اکثرا دوستان نوازنده هستند مطرح شد و مورد استقبال نیز قرار گرفت. در طی این 3 ماه برنامه ریزی های زیادی برای امشب صورت گرفت و 3 گروه موسیقی هم برای اجرای برنامه به ما اعلام آمادگی کردند که در نهایت بدین شکل که امشب شاهد آن بودید تهیه و تنظیم شد.

او ادامه داد: از کارهای انجام شده برای امشب تهیه کتابچه ای بود که در آن مطالبی از استاد مشکاتیان، بابک بوبان، برادرم پژمان آذرمینا و همچنین توضیحات بنده درباره قطعه "شب نیشابور" قرار دادم، من در تمام این مدت خیلی دنبال قطعه ای برای حسن ختام برنامه میگشتم اما در نهایت به قطعه "شب نیشابور" رسیدم که امشب با صدای امیر اثنی عشری توسط گروه اجرا شد و جزئیات بیشتر درباره این کار در کتاب مطرح شده است.

مینا افتاده هم درباره یادمان استاد پایور گفت: مدتها به فکر برگزاری چنین اجرا و بزرگداشتی برای استاد پایور بودم اما موقعیت آن شکل نمی گرفت که در نهایت با کمک علی ثابت نیا این اتفاق افتاد، مدیرعامل انجمن موسیقی این سالن را برای ما تهیه کرده و من نیز با کمک بچه های کلاس استاد پایور و همچنین بچه های هنرستانی که همگی معلم کلاس های گروه نوازی بودند گروه ها اجرایی امشب را تنظیم کردیم.

یکی از اتفاقات خوبی که رخ داد این بود که هیچ یک از بچه ها من را به عنوان معلم نمی شناختند و همگی به بزرگی و به خاطر نام استاد پایور برای همکاری پیش قدم شده و طالب بودند .

هدف اصلی من این بود که بگویم بچه های نسل دوم و سوم بعد از ما همچنان پیرو راه این استاد بزرگ هستند و گویی به تازگی هنر او در حال کشف شدن است اما چه صد حیف که او را امروز در کنار خود نداریم، در پایان خوشحالم که به هدفم رسیده و شب خوبی را سپری کردیم.