سینمای نو > سرویس موسیقی
به گزارش پایگاه خبری تحلیلی " سینمای نو " و به نقل از روابط عمومی دومین جشنواره ملی موسیقی و آیینهای اقوام ایرانی، دومین روز از جشنواره ملی موسیقی و آیین های اقوام ایرانی در حالی روز دوشنبه 26 اردیبهشت در تالار حافظیه شیراز برگزار شد که با استقبال بسیار زیاد مخاطبان همراه بود. از سرگیری این جشنواره بعد از دو سال از شیوع کرونا اتفاق مبارکی بود که به واسطه موسسه فرهنگی هنری آوای هنر ایل قشقایی و همکاری و مساعدت اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی استان فارس رقم خورد.
محمد شکارچی یکی از هنرمندان شرکتکننده در جشنواره است که در کنار برادرش علیاکبر شکارچی، مقامهای موسیقی لرستان را به صورت موروثی کسب کرده و برای بالندگی و ارتقای آن کوشیده است. این پیشکسوت موسیقی که رپرتورای جذاب و پرنشاط برای شرکتکنندگان دومین جشنواره ملی موسیقی و آئینهای موسیقایی تدارک دیده بود، درباره حضور در این جشنواره گفت: در مشورت با برادرم و اساتید دیگر سعی کردم قطعاتی را انتخاب کنم که هم پرنشاط باشد و هم گویای بخشی از موسیقی غنی لرستان باشد.
شکارچی ضمن اشاره به همراهی احسان عبدیپور و تیمور هداوند و منصور خیری در اجراها گفت: بعد از مدتی دوباره به موسیقی برگشتهام و میبینم چقدر جوانهای خوبی در زمینه موسیقی مقامی فعالیت کرده و چقدر کارشان خوب است.
بر اساس اظهارات این خنیاگر موسیقی لرستان، هر آنچه او نواخته حاصل آموختهها و احساس خودش بوده است. شکارچی در این باره توضیح داد: من آدم قدیم هستم. سبک ویژهای ندارم اما آنچه مینوازم، کار خودم است، حاصل احساسی که داشتهام؛ گاهی از همنوازی یک تنبک حسی به من دست داده و گاهی حتی از تنهایی. من از همه اینها حس گرفته و نواختهام. سعی کردهام همان قطعات موجود را صیغل بدهم.
شکارچی با اشاره به برگزاری جشنواره ملی موسیقی و آیینهای اقوام ایرانی اضافه کرد: حدود سی و دو سه استان در کشور داریم که میتوانند دست به دست هم دهند و در طول سال میزبان این جشنواره باشند. به قدری اساتید خوب در کمانچه و سرنا و سایر سازها داریم که این امکان را میدهد تا جشنواره هر ماه در یک استان برگزار شود و اگر این امکان فراهم شود مردم مناطق مختلف میتوانند نوازندگان قدیمی مناطق مختلف و نیز مناطق خودشان را ببینند و با آنها آشنا شوند و از موسیقی لذت ببرند.
شکارچی که در این سالها فقط به نوازندگی و خوانندگی پرداخته، تاکید دارد: برادرم برخی از نغمههای و مقامهای موسیقی را نتنویسی کرده و به جز او کسان دیگری هم این کار را کردهاند اما باید مردم اجرای این قطعات را ببیند و نغمهها را بشنوند تا موسیقی نواحی زنده بماند. اساتید و جوانهای موسیقی مقامی به قدری خوب و با قدرت مینوازند و برای دعوت به شنیدن موسیقی مقامی، دعوت و اعتلای این موسیقی که برای حال و احوال دوستان هم خوب است که جشنوارهها توسعه پیدا کند.