سینمای نو> سرویس تئاتر
به گزارش پایگاه خبری تحلیلی "سینمای نو" و به نقل از روابط عمومی شانزدهمین هفته بزرگداشت تئاتر؛ در چهارمین روز، هفته بزرگداشت تئاتر که با مدیریت خانه تئاتر برگزار می شود. نشست خبری زندگی تئاتری من با حضور شهاب حسینپور کارگردان نمایشهای بیوههای غمگین سالار جنگ و طپانچه خانم در تالار مشاهیر تئاتر شهر برگزار شد.
در این نشست صمیمانه پیمان شیخی نویسنده کتاب تماشاخونههای طهرون برای شناساندن شهاب حسینپور به حضار گفت که او هنرمند دوستداشتنی و مورد وثوق هنرمندان تئاتر است
این پژوهشگر تئاتر نخستین پرسشش را از حسینپور آغاز کرد و با این پاسخگویی کارگردان نمایش سرآشپز پیشنهاد می کند به دنیای کودکیاش بازگشت.
در این نشست حسینپور گفت: من یک بار در پنج سالگی در شهر شاهرود نقش کوه را بازی کردم و بیست سال پیش هم در نمایش ملاقات بانوی سالخورده به کارگردانی حمید سمندریان نقش درخت را بازی کردم. من در مدرسه ریاضی فیزیک خواندم و در رشته مهندسی قبول شدم مهاجرت کردم آمدم تهران در رشته کامپیوتر با نمره ناپلئونی قبول شدم اما در زندگیام با پدیدهای به نام حمید سمندریان آشنا شدم. دوستم من را برد سر صحنه فیلمبرداری؛ پدرم فیلمباز بود. آن روز یکی گفت «پسر، بیا بنشین جوجه تو بخور بعد هم برو پیش رفقا!» من شدم هنرور؛ یک پلان بازی کردم. علاقمند شدم پولی نبود، فقط یک جوجه، من هم رفتم پیش رفقا! فیلم بعدی من ورود به صحنه جرم ابراهیم شیبانی بود 20 سالم بود سعید روحانی خدا بیامرز بازیگر فیلمهای آقای کیمیایی به من گفت برو تئاتر شهر نمیدانستم تئاتر شهر کجاست؟ گفت: یک ساختمان گردی است بگو با یوحنا حکیمی گریمور کار دارم. حکیمی من را به هما روستا و آقای سمندریان معرفی کرد آقای سمندریان گفتند تو به درد این کار نمیخوری آقای سمندریان گفت: میدانی دورنمایت کیست؟ گفتم: نه من فقط سریال پدر سالار را دیدم.
او همچنین ادامه داد: سال 84 رفتم دانشگاه فیلمسازی برای اینکه سربازی نروم و کلاس آقای سمندریان بمانم به همت دوستان وارد دانشگاه اراک شدم به دلیل شرایط اقتصادی و کارآموزی در اراک به من گفتند شهاب انتقالی! کارگردان نمایش طپانچه خانوم به روزهای دانشگاه هنر و معماری و درخواست انتقالیاش به تهران اشاره کرد سپس درباره طی کردن مدارج دانشگاهیاش ازکارشناسی تا کارشناسیارشد در گرایش بازیگری و پس از آن تا زمانی که با رتبه پایین دکترا ؛در شهر قم پذیرفته میشود.
در این هنگام پیمان شیخی مجری مراسم با اشاره به حضور رضا عفتی (غلامرضا عفتی لاله دشتی) بازیگر تئاتر و نویسنده نمایشنامه نارنجستان به حضار گفت: در جمع ما افراد پیشکسوت هم حضور دارند شیخی این حرف را شوخطبعانه گفت اما حسینپور گمان کرد باید در انتخاب کلماتش دقت بیشتری بکند و گفت: رضا عفتي بازیگر نمایش فصل بادها به کارگردانی محمدعلی جعفری هم با همان طمانینهای که ساعتی پیش در نشست زندگی استاد بهزاد فراهانی حضور داشت از دور زندگی هنری کارگردان سرآشپز پیشنهاد میکند را تماشا میکرد. پیمان شیخی در این لحظه به حسینپور گفت: شهاب ببین تو که فوقلیسانسات را هم گرفتی بسیاری از بچههایی که بازیگری خواندهاند جذب تدریس شدهاند و افزود من شاهد فعالیت تو از زمان تالار سنگلج بودم.
او در جواب به سوال اینکه تمرکزتان بر کارگردانی است انتخابی جبری بود یا قلبی، گفت: انتخاب قلبی بود شاید تاثیر بیش از حد آقای سمندریان بود من شاید در بازی برخی از نقشها بازیگر خوبی بودم. آقای سمندریان میگفت تو اکتسابی هستی و سریع یاد میگیری حمید سمندریان هم جزء بهترین بازیگرانی بود که تابه حال دیدهام در سن 70 سالگی نقش یک میمون را بازی میکرد. حسینپور با اندکی تامل گفت: من فکر کردم در زمینه کارگردانی میتوانم تاثیرگذار باشم.
کارگردان نمایش نهر فیروزآباد با بیان این که من میتوانم تضمین کنم که هیچ سالنی خالی از تماشاگر نباشد و ما هم میتوانیم کسب درآمد کنیم گفت: به جای اجرای تهران در شهرستانهای متفاوت میتوانیم نمایشمان را به روی صحنه بیاوریم و این کارگردان به تجربهاش از اجرا در شهرستانهای متفاوت سخن گفت از سودها و زیانهای اقتصادیاش، از برگزاری کارگاههای آموزشش و...؛ همچنین از روزی صحبت کرد که تنها به این خاطر با گلاب آدینه تماس گرفته بود که این هنرمند با نام او آشنا شود و حالا گلاب آدینه در نمایشهای او بازی میکند، از اینکه روزی نمیدانست نقطه طلایی در عکاسی به چه معناست و حتی نمیدانست تئاتر شهر کجاست.
شانزدهمین دوره «هفته بزرگداشت تئاتر»، به دبیری محمودرضا رحیمی و با حمایت مالی بانک گردشگری از هفتم تا پانزدهم اردیبهشت ماه سال جاری برپاست.