سینمای نو > سرویس سینما

یادداشت‌های جشنواره‌ چهل و دوم :

داوری! پدیده‌ی جشنواره

مونا انوری زاده

نمایش‌ فیلم‌ها در خانه جشنواره ، در جشنواره‌ چهل و دوم به پایان رسیده است و نامزدهای دریافت سیمرغ اعلام شده‌اند. امری که تقریباً همه را مبهوت ساخته و در غیاب فیلمی که ‌پدیده‌ جشنواره‌ چهل و دوم باشد می‌توان داوری را پدیده‌ این دوره از جشنواره خواند.

توجه بیش از اندازه به فیلم‌های ارگانی و عدم توجه به فیلم‌های بخش خصوصی یک پیام بیشتر ندارد که این جشنواره جایی برای شما ندارد ، لطفاً مزاحم نشوید وگرنه به نظر می‌رسد هیچ توجیهی برای این همه بی‌توجهی به فیلمی چون «صبحانه با زرافه‌ها» و «تمساح خونی» وجود ندارد.

همچنین وضعیت اسف‌بار نامزدهای رشته‌ فیلمنامه‌نویسی به خوبی ثابت می‌کند که یا فهم فیلمنامه وجود ندارد یا تعمداً قرار است به فیلمنامه‌نویسی به عنوان یکی از مهم ترین ارکان تولید فیلم سینمایی دهن‌کجی و بی‌اعتنایی شود و در عوض با بودجه‌های کلان ارگانی با تیر و ترقه و توپ و تانک و صحنه‌های شلوغ و جلوه‌های ویژه سبک جدیدی از فیلم بدون فیلمنامه اختراع شود.

این‌همه ندیدن فیلمی همچون «احمد» و این همه دیدن فیلمی چون «صبح اعدام» و یا توجه به «بهشت تبهکاران» نشان می‌دهد تنها چیزی که اتفاق نیفتاده "داوری" است مثل فیلمنامه‌های ننوشته‌ای که کاندید شده‌اند. مشتی مناسبات پشت‌ پرده‌ای و رفیق‌بازی و لج ‌و لجبازی صورت گرفته است و استهزای جشنواره با قدرت تمام ادامه دارد. فیلمی که در کارگردانی و فیلمنامه کاندید بهترین بودن نیست اما کاندید بهترین فیلم است! و فیلمی که کارگردانی ندارد کاندید بهترین کارگردانی است و فیلمی که از بحران فیلمنامه رنج می‌برد کاندید بهترین فیلمنامه.

جشنواره چهل و دوم امشب (یکشنبه 22 بهمن ) تمام می‌شود. لابد به سبک هر سال سیمرغ‌ها هم طوری توزیع می‌شوند که همه راضی باشند و این وسط گوشت قربانی سینماست. سینمایی که سال به سال از محتوا و سلیقه و دغدغه بیشتر تهی می‌شود و آنچه باقی می‌گذارد فیلم‌های ارگانی گران اما نفروش و کمد‌های سطحی پرفروش است و البته طبقه‌ متوسطی که حرف‌هایش، دغدغه‌هایش، آثار مطبوعش و تصویرش نیست و نابود می‌شود. افسوس...