سینمای نو > سرویس سینما
یادداشتهای جشنواره چهل و دوم :
خارجیهای داخلی !
مونا انوری زاده
اختتامیه جشنواره چهل و دوم فجر برگزار شد. در ابتدای اختتامیه ، بخش بینالملل جشنواره را شاهد بودیم که بدون حضور فیلمهای قابل اعتنا در این بخش ، بیشتر جوایز را به فیلمسازان داخلی اهدا کردند که بعضاً حتی در بخش ملی کاندید هم نشده بودند اما سیمرغ بخش بینالملل را به خانه بردند تا خدای ناکرده امشب کسی دست خالی به خانه نرود.
با اهدای سیمرغهای بخش بینالملل به خارجیهای داخلی به طرز غریبی خودمان را دست انداختهایم.
سالن اختتامیه از حضور چهرههای سرشناس سینمای ایران تهی است و مملو است از چهرهای ناآشنا. افتراق بین جشنوارهی فجر و چهرههای سرشناس سینمایی هرگز به نفع سینمای ایران نبوده و نخواهد بود. چه فایده از شعار همدلی و همگرایی ریاست محترم سازمان سینمایی اگر به عمل تبدیل نشود؟
اما شایسته است از تلاش دبیر جشنواره برای ایجاد تسهیلات خرید کالا برای اعضای خانه سینما در این شرایط دشوار اقتصادی که گریبانگیر اهالی سینماست تقدیر شود.
به رسم همیشه بخش بینالملل و مقدمات دیگر را آنقدر مطول برگزار کردند تا در بخش سودای سیمرغ تقدیم جوایز بیشتر به رفع تکلیف تبدیل شود و فرصت برای تربیون دادن به برگزیدگان باقی نماند و مجری برنامه که احساس طنازی خاصی هم بر او مستولی شده بود تصور کند با گفتن جملهای که محتوایش این بود که "به جای همه از همه تشکر میکنم" اجازه دارد حق معنوی عواملی که برای همین سیمرغ کمرمق خوندل خوردهاند را پایمال کند. اگر وقت ندارید و عجله دارید و مدیریت زمان نمیدانید مراسم برگزار نکنید به جای اینکه همهچیز را از معنا و اعتبار تهی کنید.
در نهایت اهدای جوایز و توزیع سیمرغها بر مبنای رفیقبازی و اینکه کسی دلخور و مکدر به خانه نرود انجام شد تا بار دیگر ثابت شود که همه چیزمان به همه چیزمان میآید.