سینمای نو > سرویس رادیو

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی " سینمای نو " و به نقل از روابط عمومی رادیو نمایش ، اجرای این برنامه که به صورت چرخشی انجام می‌شود را مارال دوستی بر عهده داشت و علیرضا بهرامی شاعر و خبرنگار کارشناس «پرانتز باز» بود که به صورت حضوری در رادیو ارگ تهران درباره موضوع برنامه با شهرام گیل‌آبادی، منوچهر شاهسواری، حمیدرضا نوربخش و فرانک آرتا به گفتگو نشست.

در ابتدای برنامه بهرامی با اشاره به اینکه صحبت درباره دولت قبلی و نقد آنها ناجوانمردانه است و قضاوت درباره دولت جدید هم کار درستی نیست، در این برنامه سعی می‌کنیم تجربیات خودمان در دولت پیشین را با مدیران جدید مطرح و آنها را بررسی کنیم.

دوستی هم در ادامه با تایید صحبت های بهرامی افزود: با وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی پیشنهادی دولت جدید، مهدی اسماعیلی تلفنی صحبت کردم که بخش هایی از این گفتگو را منتشر خواهیم کرد. ایشان با روی خوش و لبخند پاسخ من را دادند و گفتند اگر فرصت داشته باشند، حتما این برنامه را خواهد شنید در غیر این صورت فایل برنامه را برای ایشان ارسال خواهیم کرد.

در ادامه برنامه شهرام گیل آبادی مدیر عامل خانه تئاتر روی خط تلفن مهمان این برنامه بود.

شهرام گیل‌آبادی : دولت‌ها همیشه رقیب بخش فرهنگی بوده‌اند

علیرضا بهرامی با اشاره به اینکه تئاتر به دلیل ساختار آن در ایام شیوع کرونا شرایط سخت‌تری را نسبت به دیگر حوزه‌های فرهنگ گذرانده افزود: اهالی تئاتر افراد قانعی هستند و امرار معاش آنها از همین به صحنه رفتن هاست. در ماه های گذشته خانه تئاتر بیانیه های متعددی را منتشر کرده است.  و هشدار‌هایی داد، هم مطالبه‌گری داشت و هم اظهار تاسف‌هایی. آیا با تغییر دولت شما باید این مطالبات را دوباره مطرح کنید؟

گیل آبادی: امیدوارم در این برنامه صادقانه بتوانید در راه مطالبات حوزه فرهنگ و هنر عمل کنید. بسیاری از جامعه بزرگ هنر و تساتر ایران امید جدی به سیاست گذاران ندارند. چون فرهنگ توسط سیاست‌گذارن امری دون شناخته شده و ماهیت درونی فضای فرهنگ در هیچ دولتی مورد توجه جدی نبوده، اهالی فرهنگ و هنر چون بی‌مهری کافی را دیده‌اند ناامید هستند که سیاست گذاران بتوانند درجهت رفع نیازهای فرهنگی و توسعه فکری جامعه کاری بکنند یا برنامه‌ریزی جدی داشته باشند. به همین دلیل ما تلاش هایمان را معطوف به این کردیم که چند اتفاق رخ دهد: 1. ثبت در تاریخ روزگارانی که اهالی فرهنگ و هنر آن کاملا از رسیدن به خواسته‌های مدنی خودشان عاجز بودند. 2. در قوانین ما پیشرویی جدی دیده می‌شود. اما در سیاستگذاران این‌گونه نیست چون آنها از جنس فرهنگ نیستند. این پیشروی نه تنها نادیده گرفته می‌شود بلکه وزیری وارد فضایی می‌شود و بعد از چهار سال که تازه فضا را شناسایی کرده باید خداحافظی کند و برود. این عدم ثبات در فضای فرهنگی و عدم بهره‌گیری از افراد فرهنگی برای مسئولیت های فرهنگی یک معضل است. متاسفانه چون خود فرهنگ عمیق دیده نشده و به شکل دقیق بررسی نشده و به شکلی جامع برای رفع نیازهای اساسی کشور مد نظر قرار نگرفته این بازشناسی برای افراد غیر فرهنگی کار دشواری است و نمی‌شود انتظار داشت.

3. در هیچ دولتی نگاهی که به فضای فرهنگ و هنر وجود داشته نگاه انسانی، توسعه گرا و ماهیتی نبوده است. چون اهالی فرهنگ و هنر از حداقل های مدنی و انسانی بی بهره‌اند.

انباشت این خواست‌ها به گونه‌ای است که وقتی کسی با آنها مواجه می‌شود اگر برنامه‌ای نداشته باشد و سیاست روشنی نداشته باشد بدون شک با اختلالی مواجه می‌شود و نهایتا عملکرد کارایی نخواهد داشت.

این سرفصل های جدی سرفصل هایی است که باید به آنها توجه جدی و اساسی داشت و در همه دولت‌ها آدم هایی که وارد فضای فرهگ و هنر می‌شوند، باید از خود فرهنگ و هنر باشند. آنها باید فضای فرهنگ و هنر را درک کرده باشند، ماهیت آن را بدانند، کارکرد و عملکرد و قدرتش را بشناسند و بعد بتوانند برای خانواده فرهنگ و هنر کاری کنند.

بیانیه‌هایی که به آنها اشاره کردید در حوزه تئاتر و سینما و موسیقی شبیه به هم است چون فرهنگ مد نظر است. در مقابل چیزی که مشخص است این است که در همین جامعه‌ای که الان سرعت مرگ از زندگی بیشتر شده فرهنگ می‌تواند راهگشا و زندگی‌بخش باشد. همین یک نکته را اگر بفهمیم فرهنگ را راس نکته اجرایی خودمان قرار می‌دهیم و به طور حقیقی به موضوع فرهنگ می‌پردازیم. هیچ کدام از این کاندیداها حتی رییس جمهور نگاه فرهنگی خود را مشخص نکرده‌اند. در صورتی که رهبر انقلاب موضوع فرهنگ را در کنار اقتصاد اولویت اول دولت ها دانسته‌اند.

این بحث بسیار گسترده و پیچیده است و از هر جهتی به آن نگاه کنیم کاستی سیاست‌گذاری به گونه‌ای است که دولت‌ها همیشه رقیب بخش فرهنگی بوده‌اند و در این رقابت بخش فرهنگی خصوصی همیشه مغلوب بوده است چون خیلی نحیف است.

مارال دوستی : اگر بخواهید توصیه‌ای را به وزیر جدید داشته باشید چیست؟

گیل آبادی: شناخت من نسبت به وزیر جدید پیشنهادی از قدیم است و اندک نیست.  انتظار ما از ایشان این است که اول با صنوف هنری که بخش های مختلف فرهنگ را نمایندگی می‌کنند جلساتی بگذارند و حرف هایشان را بشنوند. اطمینان آقای رییس جمهور به ایشان کفایت نمی‌کند. این اطمینان باید با صنوف و اهالی فرهنگ و هنر هم به اشتراک گذاشته شود. تا جایی که خود ایشان با توجه به اینکه جوان و کنشگر هستند باید با اهل هنر پیشاپیش جلساتی را برگزار می‌کردند. در این زمینه خلاقیت ایشان دیده نشده است. ایشان باید پشتیبانی صنوف را هم جذب کنند و حرف آنها را بشنوند. امروز اگر کسی فضای فرهنگی را نشناسد و محیط شناسی نکند باتلاقی خواهد بود برای او.  اهل فرهنگ و هنر دیگر پذیرای این نیستند که مسئولینی انتخاب شوند که فرهنگ و هنر را نشناسد. از آقای اسماعیلی انتظار می‌رفت خلاقیت ارتباطی با اهالی فرهنگ و هنر داشته باشند و حرف صنوف را بشنوند. این انتظار حداقلی است امیدوارم تا قبل از رای اعتماد در مجلس این کار را بکنند و تجمیع نظر نکات خانواده بزرگ فرهنگ را در برنامه‌هایشان ببینیم.

در ادامه دوستی با اشاره به اینکه مهدی اسماعیلی وزیر پیشنهادی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی به او گفته حتما برنامه را می‌شنود و پذیرای مطالبات اهالی فرهنگ است گفت: با توجه به این صحبت ایشان به نظر می‌آید حتما درباره پیشنهادات شما فکر خواهند کرد و حرف‌های صنوف را هم خواهند شنید.

گیل‌آبادی در پایان صحبت‌هایش ضمن اشاره به شناختی که قبلا از مهدی اسماعیلی داشته گفت: انتظارم از ایشان یک کار شبانه‌روزی و جدی است. ما امید داریم که بتوانیم کمک اجرایی و عملیاتی داشته باشیم که ایشان بتوانند برنامه‌هایشان را درست اجرا کنند.

دوستی ضمن اشاره به صحبت هایش با مهدی اسماعیلی و خوشرویی او تاکید کرد به نظر ایشان می‌توانند وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی موثر و توانمندی باشند.

در  ادامه بهرامی گفت: آیا نکاتی که شما گفتید شرط کافی برای وزیر موثر و توانمند بودن ایشان است؟ باید ببینیم در مواجهه با آوردگاه فرهنگ و هنر ایشان می‌تواند موفق باشند یا نه ؟ ما بعد از حدود یکسال و نیم که با شرایط جدید مواجهه هستیم نباید در غافلگیری باشیم چون به یک ثباتی در شزاط رسیدیم. صنف‌ها باید ایده مشخص داشته باشند. باید پیشنهاد داشته باشند که چه حمایتی می‌خواهند. وزیر جدید باید برنامه عملیاتی پیش برود.

در این بخش از برنامه منوچهر شاهسواری مدیرعامل خانه سینما روی خط مهمان برنامه بود.

منوچهر شاهسواری : مدیریت صنفی مان برای دوران ما قبل دیجیتال است

بهرامی ضمن اشاره به این که در بیانیه کانون کارگردان خانه سینما، انجمن بازیگران سینما  و خانه تئاتر توجه  مطالبه صنوف هم به کف رسیده و هم تبدیل به یک مطالبه عمومی شده است گفت: تمرکز این بیانیه‌ها تقاضای واکسیناسیون گسترده بود. با دستوراتی که برای واردات انبوه واکسن صادر شده  اگر امیوار باشیم با یک کالبدی مواجه هستیم که در طول یک و نیم سال خیلی از ساختارهایش در جریان تولید و عرضه مورد تضعیف واقع شده است. وی افزود: فراتر از مقوله معیشت ما در ساختار‌های هنری‌مان تغییراتی داشتیم و توقع داریم بهبود یا تغییر این ساختارها در آینده وجود داشته باشد. وی گفت: با فرض اینکه آقای اسماعیلی وزیر پیشنهادی دولت برای اخذ رای به مجلس شنونده سخنان شما هستند توصیه‌های خودتان را برای چشم‌انداز کوتاه مدت، میان مدت و بلند مدت به ایشان چیست؟

شاهسواری در ابتدا ضمن اشاره به این که سرفصل و جوهره بحث، هسته مرکزی پیش برنده ما به سمت فردای بهتری است گفت: بابت این نامزدی به آقای اسماعیلی تبریک می‌گویم و به آقای دکتر صالحی هم خسته نباشید می گویم و امیدوارم آقای اسماعیلی شنونده برنامه شما باشند.

شاهسواری در تایید صحبت های شهرام گیل‌آبادی گفت: باید در فضای سامان یافته و قبول فرایندهای لازم برای تغییر و تحول صنوف مورد توجه، گفتگو و طرف صحبت قرار بگیرند. سال هاست که در فعالیت های صنفی تلاش میکنم این نکته را از یاد نبرم که هیچ گفتگو و خواسته و ارتباط دوطرفه‌ای نیست که از قاعده تعادل خارج شود و به نتیجه برسد. وی افزود« زین فرهنگ زمین بولدوزر و کلنگ نیست. اقتضاعات خاص خودش را دارد.

تمدن و جهان امروز مبنای خودش را بر تصویر گذاشته است. تصویری که از جهان به دست می آوریم و تصویری که از خودمان به جهان ارایه میدهیم. از نظر من این تصویر در حوزه فرهنگ و هنر تجلی پیدا می‌کند. صنعت تصویر در جهان امروز یک ضرورت اجتناب ناپذیر است و توجه به ماهیت آن تصویر از هر چیزی مهم‌تر است. جهان آینده جهن تولید محتوست که هرکسی بتواند محصول بهتر و باکیفیت‌تری تولید کند در جهانی که از نظر فرهنگی به هم پیوسته است موفق‌تر خواهد بود. وقتی نیاز فضای خلاقانه بر این فضا حاکم است د رحوزهه مدیریتی آن هم باید همین خلاقیت وجود داشته باشد. اگر دست از کالبد شکافی گذشته برداریم موفق‌تر خواهیم بود. ما آسیب شناسی می کنیم که مقصرین را بشناسیم و محاکمه کنیم و کینه ورزی کنیم. عرصه فرهنگ جای این کار نیست. این به این معنا نیست که اشتباه نکرده‌ایم. زبان فارسی باید مورد تکریم قرار بگیرند همه هنرها باید فعال باشند و در این چرخه این قدر حضور داشته باشند که در همه جای جهان بتواند قدرت انتخاب مخاطب را بالا ببرد. امیدوارم آقای اسماعیلی با هر برنامه‌ای که می‌آیند موفق باشند همچنین شما.

بهرامی در ادامه این گفتگو از شاهسواری پرسید: به هر حال آقای اسماعیلی در زمانی می‌خواهد وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی بشود که شرایط بسیار متفاوت از گذشته است. اگر قرار باشد دیداری با ایشان داشته باشید و مواردی را مطرح کنید که ایشان سرلوحه کارشان قرار بدهند، آیا از ایشان خواهید خواست که در سیاست‌گذاری دوره جدید ملاحظات تولید و عرضه دوران جدید را در نظر بگیرند و حتی سیاست‌های حمایتی جدید را در این راستا قرار بدهند؟

شاهسواری در پاسخ به این پرسش گفت: سال هاست گروهی از همکاران من در سینما متوجه این تغییرات شده‌اند. برخی هم به عنوان نوستالژی و دیدگاه‌های شخصی ممکن است با این فضا مساله داشته باشند. اما این طوفان تغییرات چندسالی است در حال وزیدن است و دوران کرونا جهش ویژه‌ای را در این حوزه به وجود آورده است. مثلا موضوع عرضه کالا در همه بخش‌های حرفه‌ای ما عوض شده و روش های قدیمی دیگر کارا و کافی نیست. آخرین بررسی‌های علمی و کارشناسی که به استناد آمار صورت گرفته  میزان علاقه مردم برای دریافت محصولات فرهنگی در شیوه‌های سنتی به شدت کاهش پیدا کرده و مبتنی بر جهانی است که مبنایش تصویر است. حتی دیدگاه‌های ممیزی ماقبل دورن دیجیتال و بعد از دوران دیجیتال هم تفات‌های جدی کرده است. ما از یک نسخه واحد به مبنای سنتی عبور کردیم و امکان نسخ متعدد از یک متن را داریم. و دسترسی‌ها به ما حکم می‌کند که آنچه به عنوان تجارب مدیریتی در گذشته داشتیم را به نیکی ازشان یاد کنیم و کنار بگذاریم چون کارایی خود را از دست داده‌اند. حتی فعالیت‌های صنفی ما هم باید عوض شود. نوع تعاملات و عضوگیری ها باید عوض شود. ما مدیریت صنفی مان برای دوران ما قبل دیجیتال است. من یقین دارم آقای اسماعیلی با مشورت‌ها و گفتگو‌ها و تحقیقاتی که دارند می‌دانند که با روش های گذشته امکان اداره مقتدرانه شرایط موجود وجود ندارد. در جهانی که ساعت به ساعت اتفاقات جدید می‌افتد باید شیوه جدید را پیش بگیریم اگر عقب بمانیم مخاطبانمان را از دست می دهیم. جهان آینده جهان تفاوت‌های فرهنگی است. اگر این را نفهمیم حاشیه نشین جهان خواهیم بود. برای در متن جهان بودن فرهنگ مداری و هنرمندانه زندگی کردن یکی از بزرگترین معیارهای آن است.

پس از پایان این گفتگو بهرامی افزود: به هرحال جهان همواره در حال گونه‌گون شدن بوده است. در هنر هم در صد سال گذشته شاهد آن بودیم . آقای شاهسواری گفتند این آهنگ تغییرات از سال ها پیش آغاز شده و برخی هم تمایل نداشتند آن را بپذیرند. شرایط شیوع کرونا این مقاومت ها را هم در هم شکست و شرایط تحمیلی را بر جهان حاکم کرد و تغییر شتاب گرفت. وقتی جهان بتواند کرونا را از سر بگذراند باید برای جهان جدید برنامه ریزی داشته باشم.

دوستی هم ضمن تایید این صحبت ها گفت بله به عنوان مثال زمانی مردم فقط از گیشه سینما‌ها بلیط می‌خریدند، اما امروز بر خط شده‌اند و آنلاین خرید می‌کنند.

در ادامه برنامه حمیدرضا نوربخش مدیرعامل خانه موسیقی روی خط تلفن مهمان برنامه بود.

حمیدرضا نوربخش : تکلیف حاکمیت با موسیقی مشخص نیست

بهرامی: به پایان یک دوره مدیریت هشت ساله در حوزه فرهنگ را نگاه می‌کنیم و چشم‌انداز مدیران جدید. تغییر گاهی توقف رودنهای گذشته است از منظری هم تزریق انرژی های جدید است. در حوزه موسیقی در دوران کرونا شرایط بسیار پر تنشی را داشتیم. با توجه به اینکه اجراهای زنده موسیقی در سال های اخیر در بعضی بخش های فضای موسیقی بسیار تعیین کننده بود به نظر می‌آید که با توجه به شرایط جدید باید بسیار مهندسی شده پیش رفت.

نوربخش با  آرزوی توفیق برای وزیر پیشنهادی  فرهنگ و ارشاد اسلامی گفت: وضعیت موسیقی شرایط بحرانی را دارد. چون درباره جامعه‌ای صحبت می کنیم که حدود 17 هزار نفر موسیقیدان فعال و شناسنامه‌دار در عرصه موسیقی هستند و در سامانه‌های وزارت فرهنگ مشخص شده‌اند. این افراد در انواع موسیقی و رشته‌های مختلف فعالیت دارند و معیشتشان درگیر موسیقی است. اما در یک سال و نیم گذشته بحرانی ترین شرایط را داشته‌اند. بخش تولید و اجرای موسیقی تقریبا تعطیل شده است. اجرای موسیقی  مثل سینما نیست که بتواند روی پلت‌فرمها نمایش داده شود و به شکل مجازی خیلی کارکردی ندارد و در این بخش توفیقی نداشته و به نظر نمی رسد چشم اندازی داشته باشد. تولید هم تابع این شرایط بوده. اساسا تولید و عرضه موسیقی سال هاست مشکلات زیادی دارد و سال ها عرضه و تولید موسیقی مقرون به صرفه نبوده. چون کپی رایت نداریم. ساماندهی قانونی در عرضه موسیقی نداریم. بخش مختصری از هنرمندان در حوزه آموزش فعالیت می‌کنند که برای امرار معاش آنها در حال حاضر کافی نیست. در یک سال و نیم گذشته  فضاهای آموزشی هم به دلیل ممنوعیت‌ها و پروتوکل‌ها و... تعطیل شدند.

بیش از نیمی از این جمعیت در همه شهرستان ها هستند. وضعیت خطیر و اسفباری است. مهم ترین مساله برای ما معیشت هنرمندان موسیقی است که قبلا هم جالب نبوده اما الان بدتر شده و اسفبار است. در قدم اول باید برای این مساله چاره اندیشی سریع بشود.

نوربخش افزود: حضور صنوف در این شرایط ضرورت دارد. همه دولتمردان می‌دانند که صنوف در این شرایط آرامش بخش بود و پل ارتباطی بودند بین جامعه هنری و دولت. تقویت صنوف ضرورت دارد.

شرایطی که در چند سال اخیر ایجاد شد مثل ایجاد صندوق اعتباری هنر که توانست خیلی از مشکلات را حل کند. مسایل صنفی و معیشتی  و خدماتی هنرمندان را انجام می دهد. سامانه هنرکارت هم کار بسیار ارزشمندی بود. فکر ‌می‌کنم اگر اینها تقویت شود بتوانیم به یک شرایط حداقلی برسیم که امیدواری برای جامعه موسیقی داشته باشد. اینها حداقل هاست. اول باید به امید و آرامش برسیم تا بتوانیم به مسایل بعدی بپردازیم.

بهرامی در ادامه ای گفتگو گفت: اگر موافق باشید دو سه جمله با صراحت با وزیر آتی فرهنگ صحبت کنید. در دوره های مدیریتی گذشته در کسوت وزارت و معاونت هنری با مدیرانی مواجه بودیم که برای داشتن  یک حاشیه امنیت به حوزه موسیقی کم توجهی کردند. موافقید که از آقای اسماعیلی بخواهیم که اگر در مجلس رای آوردند و در کسوت وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی قرار گرفتند چنین رویه‌ای ار درباره موسیقی پیش نگیرند؟

نوربخش با ابراز خوشحالی از این سوال گفت: این نکته بسیار مهمی است. واقعیت این است که ما پیش از این هم از همه مدیران این را خواسته‌ایم اما هیچ‌کدام توجهی نکرده‌اند. متاسفانه هیچ وقت حاکمیت رویکرد مشخص و ثابتی را به موسیقی نداشته است. موسیقی همیشه از این نوع نگاه لطمه دیده است. برای اینکه تکلیفش مشخص نبوده، بالاخره آیا موسیقی باید باشد و هنرمندان موسقی دارای یک هویت پذیرفته شده در حاکمیت هستند یا نه؟ ما در کشورمان در بخش های مختلف نگاه ملوک‌الطوایفی داشتیم. یک موسیقی یا کنسرت در تهران قابلیت اجرا داشته و در شهر دیگری نداشته. یا بانوانی که در هنرستان ها و دانشگاه های موسیقی تحصیل می کنند. این یعنی آنها می‌تواند در این زمینه فعالیت کنند. اما متاسفانه جلوی فعالیت آنها گرفته می‌شود. این ها مسایلی است که مدیر فرهنگ دولت باید به این نگاه چندگانه پایان بدهد. آیا موسیقی پذیرفته شده است یا نه؟ اگر نیست آن را تعطیل کنند و اگر هست به آن توجه کنند. در دوره‌های مختلف هم وزرا و هم معاونین به موسیقی جفا کرده‌اند. نگاه عافیت طلبانه و محافظه‌کارانه شان بسیار به موسیقی لطمه زده است. از دولت آقای رییسی به عنوان کسی که شعارش عدالت بوده، می خواهم این مساله را برای یکبار حل بکنند. مجوزها تابع نگاه های مختلف مدیریتی نباشد. ساز و کار مشخصی داشته باشد. به حقوق مولف و مصنف در موسیقی توجه کنند. تولید و چرخه اقتصادی موسیقی دچار مشکل اساسی است. خیل عظیمی از هنرمندان تحصیلکرده و با استعداد ما فرصت فعالیت ندارند. برای شغل این افراد چه فکری شده است؟  اگر قانون کپی رایت باشد مشکل اقتصادی هنرمندان حل خواهد شد. تمرکز یک نگاه مشخص جزو ضرورتهای اولیه است که این مسال را حل بکنند. قاعده‌ای که در همه کشو جاری باشد و کسی نتواند تشکیک بکند در آنها.

بهرامی پس از پایان این گفتگو گفت: به این فکر می‌کنم که  مخاطبان با خودشان می‌گویند پس چه چیزی در فرهنگ و هنر درست است؟ تقریبا مهمانان برنام به عنوان روسای صنوف و اصلی مسایل بنیادی را مطرح کردند. اما می‌خواهم بگویم با اینکه در تمام این سالها در دولت های مختلف این مشکلات بوده، اما امید در صحبتهای مهمانان برنامه بود. آنها معتقدند باید در یک فضای آرام و معقولانه گفتگو کنیم و مسیر را در جهت بهبود پیدا کنیم. حرف از‌ مهندسی‌هایی است که ما را به آینده ای بهتر رهنمون کند. ناامیدی مطلق در این حرف ها نبود.

در ادامه دوستی اعلام کرد فرانک آرتا روزنامه‌نگار که همیشه به عنوان کارشناس در برنامه حضور داشت روی خط برنامه است.

بهرامی از آرتا خواست تحلیلش را به عنوان یک اهل رسانه که تجربه آمدن و رفتن دولت‌های زیادی را دارد و این موضوع برایش آشناست، تحلیلش را در درباره آمدن دولت جدید و تحلیل آینده هنر بگوید.

آرتا ضمن تایید این که در دوره های مختلف حس و حال انتقال دولت ها را تجربه کرده و دیده گفت: بعد از پایان یک دوره چهارساله کارنامه دولت ها جلوی چشم ما می‌آید. ما در همین دوره توقع هر رسانه این بود که شرایط زمانی ومکانی در نظر گرفته شود در انتقال سیاست های فرهنگی. متاسفانه فرهنگ و هنر در دولت های مختلف اولویت نبوده است. با توجه به شرایط تحریم و اقتصادی و کرونا دوست دارم دست اندر کاران دولت جدید این موارد را لحاظ کنند. شاید در بخش های صنعت و کشاورزی متولیان امر با ابزاری روبرو هستند که موجودات زنده نیستند. اما در فرهنگ و هنر با انسان هایی سر و کار داریم که پیچیدگی ها روحی و فکری خشان را دارند. توقع من این است که دولت‌ها در تصمیم‌گیری‌هایشان با هر هدفی این مختصات را دز حوزه فرهنگ و هنر در نظر بگیرند.ما این روزها بسیاری از هنرمندان مان را از دست دادیم که جایگزینی ندارند. اگر قرار است دستوارتی اعمال شود باید به زبان افراد فرهنگ و هنر به انها ابلاغ شود. یا اگر میخواهیم به هدف نهایی برسیم راه کارهای برخورد با ان را لحاظ کنیم. در دنیای امروز این طور نیست که بخواهیم دستوری بدهیم و بخواهیم کسی انجامش دهد. هنرمند باید مشارکت داشته باشد. برای هنرمندان باید موارد اخلاقی و انسانی در نظر گرفته شود. دوز این برخورد باید بالا برده شود. به جای اینکه بخواهند برای کسانی تصمیم بگیرند خود هنرمندان را مشارکت دهند. فرهنگ و هنر بسیار پیچیده است. ما هم ۴۰ سال تجربه داریم. تکرار گذشته جز خسران برای مملکت چیزی به بار نخواهد داد.

با توجه به اینکه وزیر پیشنهادی شنونده ویژه برنامه امشب ما هستند با توجه به کست شما در حوزه روزنامه نگاری هنر و به خصوص سینما از شما می خواهم اتفاق مثبتی که در ۸ سال گذشته وجود داشته و باید ادامه بدهد و همین طور نکته منفی را که باید ادامه را ندهد را بیان کنید چه چیزی را به ایشان توصیه می کنید؟

یکی از نقصان‌ها این بود که در دولت قبل فرهنگ اولویت نبود. و موارد اشکالات زیادی بود. کرونای هنرمندان خیلی جدی گرفته نشد و کوتاهی شد در این زمینه. بازتاب کرونا روی هنرمندان بسیار زیاد بود. و نکته مثبت اینکه شفاف سازی در همه زمنیه حتی نهادهای فرهنگی و هنری که زیر نظظر وزارت ارشاد نیست هم باشد. شفافیت در ارایه آمارها و اعتبارات فرهنگی و... وقتی شفاف سازی باشد اعتماد به وجود می‌آید و بعد مشارکت و همکاری.

در ادامه علیرضا بهرامی با اشاره به اینکه انتخاب رییس سازمان سینمایی و رویکرد او در فضای حاکم بر سینمای کشور خیلی تاثیر‌گذار است از آرتا خواست در این باره نظرش را بگوید.

آرتا گفت: انتخاب معاونان متخصص بسیار مهم است. هر وزیری انتخاب شود روی انتخاب معاونین تاثیر می گذارد. اگر ما پست وزارت را سیاسی بدانیم درباره معاونت ها باید افراد متخصص همان حوزه قرار بگیرند. رییس سازمان سینمایی باید متخصص سینما باشد. خواهش من از وزیر جدید این است که افراد غیر مرتبط با سینما را در این پست ها نگذارد. سینما بسیار مهم است ما به واسطه سینما در آن سوی مرزها سیاست های فرهنگی‌مان را اعمال می‌کنیم.

آرتا در آخر افزود : رییس سازمان سینمایی باید در اتاقش به روی افراد باز باشد و با متخصصین این حوزه مشورت کند.

در آخرین بخش برنامه سید ضیا هاشمی تهیه‌کننده روی خط تلفن مهمان برنامه بود.

سیدضیا هاشمی :تنها یک جشنواره سینمایی باید داشته باشیم 

بهرامی در ابتدای این گفتگو با یادآوری این نکته که برنامه امروز بیان دغدغه‌های صنفی بود و به مقطعی رسیده‌ایم  که مدیران تغییر می‌کنند از سیدضیا هاشمی خواست از احساس و توصیه‌‌اش به مدیران آتی حوزه فرهنگ و هنر بگوید.

هاشمی گفت: من اعتقاد دارم آقای اسماعیلی قطعا وزیر خواهند شد و پیشاپیش به ایشان تبریک می‌گویم. 1. سینما ویترین هنرهاست بنابراین انتخاب رییس سازمان سینمایی و معاونین آن بسیار مهم است. انتخاب فردی که واقعا دلسوز فرهنگ و سینما باشند حتی اگر به سینما مسلط نباشند ولی مدیری باشند که بشود با ایشان صحبت کرد. البته سابقه فرهنگی هم بسیار مهم است.

هاشمی افزود: شرایط اقتصادی به خاطر کرونا بسیار بد است و نمی‌دانیم تا کی این شرایط ادامه دارد. از سازمان سینمایی میخواهیم با توجه به این شرایط زیرمجموعه های زاید و هزینه‌بر سینما را حذف یا تجمیع کنند. زیر مجموعه هایی که خاصیتی برای سینمای ایران ندارند و سنتی هستند. انجام کارها از طریق سیستم‌های اینترنتی بسیار بهتر است. هاشمی با تاکید بر حذف جشنواره‌های زاید سینمایی افزود: ما باید فقط یک جشنواره داشته باشیم؛ جشنواره فجر. حتی خود فجر هم نباید دوتا باشد. جشنواره های فیلم کوتاه و کودک و .. باید همه به جشنواره ملی فجر بازگردند. با این کارها در این ۳ یا ۴ سالی که درگیر کرونا هستیم میتوانیم این هزینه ها را در جاهای بهتری خرج کنیم.

هاشمی ادامه داد: نکته دیگر نمایش خانگی است. معیشت بچه های سینما الان در نمایش خانگی است. چرا ساترا باید در اختیار تلویزیون قرار بگیرد؟ ساترا باید به وزارت ارشاد باز گردد و خستگی را از تلویزیون کم کند. در تلویزیون نیرو و هزینه های بسیاری بی‌جهت صرف ساترا خواهد شد.

هاشمی در آخرین نکته به عنوان پیشنهاداتش به وزیر جدید فرهنگ و ارشاد اسلامی گفت: ما معضلی به نام پروانه ساخت داریم. پروانه ساخت هیچ کاربردی ندارد و فقط یک رانت است. هیچ تاثیری هم در فیلمسازی ندارد. پروانه ساخت باعث شده در این رانت‌ها فیلم‌نامه های بد تایید شوند و پروانه بگیرند و فیلمهای بد ساخته شود. وی با تاکیید بر حذف پروانه ساخت فیلم‌ها گفت: هرکس می‌تواند فیلم بسازد باید بسازد. باور کنید هیچ اتفاقی نمی‌افتد. کنترل آنها می‌تواند از طریق مجوزی که به کارگردان و تهیه‌کننده می‌دهند باشد. اینن مجوز تخصصی است. تهیه‌کنندگان و کارگردانان خودشان بهتر می‌دانند چه فیلمی باید ساخته شود.

در پایان برنامه بخشی از گفتگوی مارال دوستی با مهدی اسماعیلی گزینه پیشنهادی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی پخش شد. دوستی در این مکالمه ضمن توضیح درباره برنامه برنامه پرانتز باز به اسماعیلی گفت امشب در برنامه قرار است مطالبات اهالی فرهنگ و هنر شنیده شود. اسماعیلی ضمن تاکید بر این نکته که هنوز انتخاب وی قطعی نشده و باید از مجلس رای اعتماد بگیرد گفت من از جنس اهالی فرهنگ هستم و در سازمان برنامه تولید کرده‌ام. قول می‌دهم در صورت اخذ رای اعتماد از مجلس در برنامه شما حضور داشته باشم. هدف من کمک به این حوزه است و همه ابزارها را در دوران کرونا به کار می‌گیریم.

«پرانتزباز» به تهیه‌کنندگی و سردبیری مارال دوستی و با حضور منتقدان ، روزنامه نگاران، خبرنگاران و هنرمندان، هر جمعه ساعت ۲۱:۰۰ از گروه برنامه‌های مستند و ترکیبی_نمایشی رادیو نمایش و به‌صورت زنده از موزه‌ سینما بر روی آنتن رادیو نمایش می‌رود.